تفکر نامطمئن (چطور در شرایط عدم قطعیت تصمیمات هوشمندانه تری بگیریم)

آنی دوک، روانشناس، مشاور کسب‌وکار و قهرمان بازی پوکر، در این کتاب به شما می‌آموزد که چگونه با عدم قطعیت کنار بیایید و در نتیجه بهترین تصمیمات را اتخاذ کنید.

حتی بهترین تصمیمات هم گاهی منجر به بهترین نتایج نمی‌شوند. همیشه عنصری کنترل‌ناپذیر به نام شانس و اطلاعاتی پنهان از دید وجود دارد.
بنابراین کلید موفقیت در بلند‌مدت و جلوگیری از استرس، تفکر در شرایط نامطمئن است: چقدر مطمئن هستیم؟ راه‌های احتمالی چگونه اتفاق می‌افتد؟ کدام تصمیمات بیشترین شانس موفقیت را دارند؟ آیا من در یک استراتژی که ۹۰٪ مواقع کار می‌کند با ۱۰٪ بدشانسی زمین خوردم؟ یا اینکه موفقیت من به جای تصمیم‌گیری درست به شانس نسبت داده می‌شود؟

خلاصه‌ای از آنچه در کتاب تفکر نامطمئن خواهید خواند:

مقدمه: این کتاب دربارۀ پوکر و شرط‌بندی نیست
آنی دوک، روانشناس، مشاور کسب‌و‌کار و قهرمان بازی پوکر، در این کتاب به شما می‌آموزد که چگونه با عدم قطعیت کنار بیایید و در نتیجه بهترین تصمیمات را اتخاذ کنید.

آنی با تبیین مثال‌هایی از کسب‌وکار، ورزش، سیاست و پوکر تلاش می‌کند تا ابزارهایی که هر فردی برای پذیرش عدم‌قطعیت و تصمیم‌گیری بهتر نیاز دارد را به اشتراک بگذارد.

برای بسیاری از مردم گفتن «مطمئن نیستم» در دنیایی که اطمینان و قطعیت بسیار ارزشمند و حتی سزاوار پاداش است، دشوار به نظر می‌رسد. اما بازیکنان حرفه‌ای پوکر با این واقعیت که تصمیمات درست همیشه به نتایج عالی و تصممیات اشتباه همیشه به نتایج افتضاح منجر نمی‌شوند کنار آمده‌اند.

با تغییر تفکر خود از نیاز به اطمینان، با هدف ارزیابی دقیق آنچه می‌دانید و نمی‌دانید، در تصمیم‌گیری‌های خود کمتر در معرض واکنش‌های احساسی، تعصبات و عادات مخرب قرار خواهید گرفت. در نتیجه در دراز مدت با‌اعتمادبه‌نفس‌تر، خونسرد‌تر، مهربان‌تر و موفق‌تر خواهید شد.

توصیف هر فصل‌ از کتاب تفکر نامطمئن:

فصل ۱: زندگی پوکر است، نه شطرنج

نتیجه‌گیری یک الگوی تفکر معمول است که همۀ ما را آزار می‌دهد. ایجاد یک رابطه محکم بین کیفیت تصمیم‌گیری و نتایج به‌صورت بالقوه با عواقب گسترده بر تصمیمات روزمرۀ ما تاثیر می‌گذارد. وقتی پس از نتایج به عقب نگاه می‌کنیم تا دلیل برخی اتفاقات را متوجه شویم، مستعد گیر افتادن در دام‌های شناختی هستیم؛ مانند فرض علیت در مواردی که فقط یک معلول وجود دارد.
هدف ما این است که ذهن‌های واکنشی خود را وادار کنیم تا بهترین تصمیمات ذهن‌ مشورتی‌مان را عملی کند. ما از گفتن «نمی‌دانم» یا «مطمئن نیستم» فراری هستیم چراکه آن‌ها را بی فایده و مبهم می‌دانیم اما نکته مهم اینجاست که «من مطمئن نیستم» یک گام حیاتی برای تصمیم‌گیری بهتر است.

فصل ۲: می‌خواهی شرط ببندی؟

تصمیمات ما همیشه مانند شرط‌بندی است.
وقتی یک جایگزین انتخاب می‌کنیم، به طور خودکار تمام گزینه‌های ممکن را رد کرده‌ایم. همۀ انتخاب‌های رد شده، مسیر‌هایی برای آینده احتمالی است که در آن همه چیز بدتر یا بهتر از انتخاب کنونی ماست. بنابراین در هر انتخاب رد شدۀ ما هزینهۀ فرصت بالقوه‌ای وجود دارد.
در بیشتر تصمیمات ما با خودمان شرط‌بندی می‌کنیم نه دیگران! در واقع ما با تمام نسخه‌های آیندۀ خود که ردشان کرده‌ایم، شرط‌بندی می‌کنیم.
با گفتن «من ۸۰٪ مطمئنم» به دیگران این فرصت را می‌دهیم تا بدون نگرانی از مخالفت ما، آنچه می‌دانند را بگویند و در نتیجه از مشورت و راهنمایی آن‌ها بهره‌مند شویم.

فصل ۳: شرط‌بندی برای یادگیری

چه موانعی بر سر راه ما وجود دارد که باعث دشوار شدن یادگیری از تجربه می‌شود؟
تفاوت زیادی بین کسب تجربه و تخصص وجود دارد. این تفاوت در توانایی تشخیص این است که نتایج تصمیمات چه چیزی به ما می‌آموزد؟
هر تصمیم‌گیری شرط‌بندی روی انتخابی‌است که احتمال می‌دهیم بهترین آینده را برای ما می‌سازد. اینکه متوجه شویم چه چیزی- اگر چیزی وجود داشته باشد- باید از نتیجه تصمیم‌گیری یاد بگیریم شرط‌بندی دیگری است.
برای رسیدن به اهداف بلند‌مدت، ما باید خود در مرتب‌سازی اینکه چه زمانی آیندۀ آشکار چیزی برای آموزش به ما دارد و چه زمانی از حلقه‌ی تکرار واکنش خارج شویم، ارتقا کنیم.

فصل ۴: سیستم رفیق

تشکیل یا پیوستن به گروهی که در آن تمرکز بر تفکر در شرط‌بندی است به معنی اصلاح طرزفکر معمول است. یعنی ما با اینکه افراد مخالف ما نظر دهند، به نظرات مخالف اعتبار تخصیص دهیم و مسئولیت کارهایی که حتی گاهی با آن مخالف هستیم را بر عهده بگیریم، موافقت می‌کنیم.
افراد این گروه باید از تنوع دیدگاه‌ها برای به چالش کشیدن تفکرات مغرضانه استقبال کنند.

فصل ۵: مخالفت‌ورزی برای پیروزی

هرگز یک ایده‌ را به این دلیل که فرد یا گروه خاصی که دوستش ندارید آن را ارائه داده است، نادیده نگیرید.
در رهبری خود پذیرش داشته باشید. به مواردی که با آن موافق هستید و یا خاص بنظر می‌رسند گوش داده و سپس به جای «اما» از «و» در بیان خود استفاده کنید.

فصل ۶: ماجراجویی در سفر ذهنی در زمان

همانطور که می‌توانیم افرادی را برای مشورت در تصمیم‌گیری خود انتخاب کنیم، می‌توانیم نسخه‌های دیگری از خودمان را نیز به‌عنوان مشاوران تصمیم‌گیر خود را بروز دهیم.