می‌خواهم بخوانم
در حال خواندن
خواندم
دوست داشتم
دوست نداشتم
2
0
0
12
0
زمانی که باقی می ماند
Il tempo che resta
جورجو آگامبن
| جورجو آگامبن در 22 آوریل 1942 در رم ایتالیا متولد شد. آگامبن از چهره‌های برجستۀ فلسفه و نظریۀ سیاسی رادیکال در ایتالیا است. در سال‌های اخیر آثار او تأثیر عمیقی بر پژوهشگران برخی رشته‌ها در فضای روشنفکری انگلیسی‌زبان داشته است. او تحصیلات خود را در رشته‌های فلسفه و حقوق به پایان برد و در سال 1965 رسالۀ دکترای خود را دربارۀ اندیشۀ سیاسی سیمون وی نوشت. در سال‌های 1966 و 1968، به عنوان دانشجوی پسادکترا در سمینارهای هایدگر دربارۀ هگل و هراکلیتوس شرکت کرد. او در دانشگاه‌های مختلفی، از جمله دانشگاه ماچرا و دانشگاه ورونا، تدریس کرده و در کالج بین‌المللی پاریس مدیر گروه بوده است.
مجتبا گل محمدی
| مجتبا گل‌محمدی، متولد 1366، نویسنده، پژوهشگر و مترجم حوزه‌ی ادبیات و فلسفه و ساکن آلمان است. او بیش از یک دهه با گروه رخداد در مجموعۀ کتاب‌ها و وب‌سایت آن و همچنین وب‌سایت تز یازدهم سابقۀ فعالیت نظری، تألیف و ترجمه دارد. گل‌محمدی تاکنون کتاب‌های گشودن فضای فلسفه (گفتگوهایی با اسلاوی ژیژک)، در باب اقتدار نوشتۀ هربرت مارکوزه، حال و روز دموکراسی (مجموعه‌ی مقالاتی از آگامبن، بدیو و دیگران)، باقی‌مانده‌های آشویتس و زمانی که باقی می‌ماند نوشتۀ جورجو آگامبن را ترجمه و منتشر کره است.
| جورجو آگامبندر این کتاب می‌کوشد متن‌های پولس رسول را از تاریخ رسمی کلیسا جدا کند، و آن‌ها را «متن‌های بنیادین سنت مسیحایی» می‌داند. به باور آگامبن، نامه‌های پولس نه به بنیانگذاری یک دین نو (آنطور که مسیحیان راست‌کیش گمان می‌برند) بلکه به الغای «مسیحایی» شریعت یهود مربوط اند. برنامۀ اصی آگامبن در سمینارهایی که بعدها در قالب این کتاب چکیده شدند، تفسیر ده کلمۀ نخست نامۀ پولس به رومیان بود، چرا که او بر این باور بود با شرح دقیق همین ده کلمه می‌تواند «چکیدۀ» دقیقی از مفاهیم مسیحایی مورد نظر پولس ارائه دهد: «از پولس، بندۀ مسیحا عیسا، که دعوت شد تا رسول باشد و از برای اعلام بشارت خدا کنار نهاده شد.»
| ردپای کاوش فلسفی آگامبن در مسئلۀ مسیحاباوری به سیمای مهم دیگری در این زمینه می‌رسد که در این کتاب نیز مورد بحث قرار گرفته است: والتر بنیامین. آگامبن بر آن است که فلسفۀ تاریخ بنیامین تکرار و بازیابی مفهوم پولسی «زمان باقی‌مانده» است. او با خواندن دقیق «تزهایی دربارۀ فلسفۀ تاریخ» بنیامین و نامه‌های پولس رسول توازی مفهومی غریبی بین این دو اثر را کشف می‌کند و به توضیح مفاهیمی چون «زمان باقی‌مانده» می‌رسد.
