کار (تجربه و هنر زندگی 12)

کار چه نقشی در جستجوی ما برای یک زندگی معنادار و رضایتبخش دارد؟ برای همهٔ ما لحظاتی پیش آمده که آرزو کرده ایم کاش مجبور نبودیم حتی یک روز دیگر کار کنیم. اما در واقع برای بسیاری از ما دنیای بدون کار دنیایی ملال آور و ناامیدکننده خواهد بود. کار به زندگی ما احساس معنادار بودن و هدفمندی می دهد، هویتمان را شکل می دهد و برایمان شبکه ای اجتماعی می سازد. اسوندسن با گذری بر فلسفه و ادبیات و حتی سریال ها و ترانه های روز می کوشد جنبه های مختلف کار را برایمان روشن تر کند. 

او تاکید می کند که کار تقریبا برای همهٔ ما بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره مان است. چه آن را نفرین ببینیم و چه موهبت، کاری که هر روز انجام می دهیم نگاه ما را به جهان و به خودمان شکل می دهد. 

اسوندسن معتقد است نارضایتی ما از کارمان بیش از هر چیز ناشی از تغییر نگرش ما به کار است. برخلاف نسل های پیشین و در تحولی که او «تحول رمانتیک کار» می نامد انتظارات ما از کار خیلی بالا رفته است. یعنی فکر می کنیم که کار باید بتواند بخش عمده ای از معنای موردنیاز ما در زندگی را برایمان به ارمغان بیاورد. این انتظارات احتمالا برآورده نخواهند شد و ما در عرصهٔ کار خانه به دوش هایی می شویم که از شغلی به شغل دیگر کوچ می کنیم و هرگز آنچه را که به دنبالش هستیم پیدا نمی کنیم. اگر هم انتظاراتمان برآورده شوند، احتمالا بیشتر به دردسر می افتیم زیرا در آن صورت با خطر بی توجهی به تمام چیزهایی رو به رو می شویم که بیشتر از شغلمان اهمیت دارند. 

در نهایت واقعیت این است که وقتی در این فکریم که با زندگی مان چه باید بکنیم نمی توانیم از فکر کردن به «کار» بگریزیم.