و جهان آبستن زاده شد (برگزیده ای از شعرهای 91 1386)

کتاب «و جهان آبستن زاده شد» دفتر شعر تازه‌ای از ضیاء موحد است که گزیده‌ای از شعرهای سال‌های 1386 تا 1391 او را دربرمی‌گیرد. این کتاب حدود 80 شعر سپید و نیمایی موحد را دربرگرفته و مولفه‌های اصلی شعرهای موحد در این شعرها هم دیده می‌شود. «قصه، طاووس، مثل این دوره‌گرد، الفبا، ابدیت نیست که پایان داشته باشد، دزد نیمه‌شب، انتظار، به خط دلتنگی، شکار، خبر و...» عناوین برخی شعرهای این کتاب است.

در شعر اول مجموعه با نام «قصه» می‌خوانیم:
«دیشب، سحرگاه/ سنگی نهادم بر سر کوه سیاهی/ کوه سیاه سنگین شد از سنگ/ تنگ بلورینی نهادم در میان دره کوه/ و دره کوه/ دربرگرفت آن تُنگ را تَنگ/ بادی وزید و سنگ را در ده/ غلطاند/ تنگ بلورین رفت اما/ بر سر کوه/ شد کوه/ مبهوت/ شد دره/ دلتنگ/ آمد نسیمی/ شاد و شنگول/ بر تنگ رنگین بلورین/ نرم زد چنگ/ خورشید خندید/ تنگ بلورین کرد کوه و دره را/ پر رنگ و آهنگ.»