نه مقاله درباره دانته

بورخس گفته و تکرار کرده است که هر خواندنی کتاب را غنی تر می کند؛ که کتاب ها، با زمان و نسل های خوانندگان پی در پی، حتی می توانند تغییر نوع بدهند؛ که شرح هیچ موضوع روزمره ای نیست که احتمال تبدیل شدن به یک مرثیه را نداشته باشد… او نه تنها خود کمدی الهی، بلکه تفسیرهای بسیاری از آن را خوانده و باز خوانده است. بورخس، خواننده ی لذت طلب، مطابق معمول، و خصوصاً در مقالاتش که نوعی گرته برداری از خوانده هایش هستند، به ما یک روش بازبینی خستگی ناپذیر دیده ها را پیشنهاد می کند که ما آن را، از روی تسلیم یا عجله، یک بار برای همیشه قبول کرده ایم.

در یکی از داستان های سفرش می گوید: «در سیصد یا چهارصد متری هرم خم شدم، مشتی شن برداشتم، آن را کمی دورتر به آرامی ریختم، و با صدای آهسته گفتم: “من در حال تغییر شکل دادن صحرا هستم.”» بدین سان او هر کتابی را که خوانده برای ما تغییر داده است، و از جمله کتاب دانته را…