اصفهان
درباره کتاب:
نصرالله کسرائیان، عکاس زادهی لرستان، پدر عکاس? قومشناس? و مردمنگار? ا?ران لقب گرفته است. او مجموعههای باارزشی از فرهنگها، قومیتها و مکانهای ایران عکاسی و منتشر کرده است، از جمله قشقاییها، تختجمشید، ابیانه، بازارهای ایران، دماوند، ماسوله، شمال، برکناره، معماری ایران، اصفهان، کردهای ایران، کویرهای ایران و سرزمین ما ایران. میرعلایی بر ابتدای کتاب اصفهان مینویسد: "چقدر راه آمدهام تا از زیر بازارچه رحیمخان به اینجا رسیدهام؟ "از اصفهان چه بگویم که دیگران نگفته باشند؟ "از بیشههای کنار زایندهرود بگویم که بعدها محل پرسهزدنها و درس خواندنهای نوجوانی شد. از خانهی نوسازی که بعدها بدان منتقل شدیم و هرگاه درش باز میماند چند زن چادری را میدیدم که به درونش دوربین کشیده بودند..." اما عکاس نگاهی از بیرون به شهر دارد: "اصفهان یکی از ده شهر برگزیدهی یونسکو برای میراث جهانی است... . من هروقت به اصفهان رفتهام برای دیدنیهای آن رفتهام، برای آن رفتهام که شگفتزده شوم و تحسین کنم، نه برای دیدن معماری و ساختههای بیهویت و محلات فقیرنشین آن؛ برای دیدن اینها نیازی به خروج از شهری که در آن زندگی میکنم نداشتم. اینها را همهجا میتوان دید. فقر و بیهویتی همهجا یکسان است." (برگرفته از متن کتاب)