به وقت بهشت

درباره کتاب:

«تَرلان» پرنده ای است وحشی که در آذربایجان دیده می شود و نامی است که آذری ها برای فرزندان دختر خود برمی گزینند. ترلان قهرمان اصلی به وقت بهشت و راوی این کتاب است. او در شرکتی به عنوان مترجم مشغول به کار است و در یک اتفاق سنتی به نام خواستگاری با همسر آینده اش باران آشنا می شود و با هم ازدواج کرده و زندگی عاشقانه ای را آغاز می کنند.

حضور سایه وار شخصیتی به نام شهاب به صورت ناخودآگاه و نامحسوس بر این پیوند سایه افکنده اما ورود شخص سومی به نام رضا ساختار معمول زندگی این زوج را برهم می زند و باعث حوادث ناخوشایندی می شود که در نهایت به قهر باران از خانه و ترک ترلان منجر می شود . در ادامه ترلان در انزوایی خودخواسته با عذاب وجدان به خاطر خیانت دست و پنجه نرم می کند و همزمان تلاش می کند بدون اتکا به اطرافیان زندگی عادی خود را پیش ببرد.
ادامه داستان را تعریف نمی کنم که خودتان بخوانید . این کتاب به موضوع خیانت می پردازد .نگارنده زنی است برخاسته از قشر سنتی جامعه . چادر به سر می کند . از خانواده ای مذهبی است و با اتوبوس رفت و آمد می کند.

وقتی چنین کسی با این پیشینه درباره موضوع خیانت می نویسد باید جالب توجه باشد و از این منظر به نظرم جورابچیان در بین زنان هم صنف خود و حتی زنانی که داعیه روشنفکری دارند پیشگام بوده است و برای اولین کار جسارت زیادی برای پرداختن به موضوع خیانت و ورود به حیطه ادبیات خیانت داشته است .
پدیده خیانت در زندگی زناشویی چند سالی هست که به موضوعی جالب توجه برای نویسندگان و روشنفکران تبدیل شده است و در این چند سال اغلب حاصل کار نویسندگان در قالب فیلمنامه و در نهایت فیلم عرضه شده است و جالب آنکه تمام نویسندگان نیز مرد بوده اند . اینجا ناچارم نقبی به سینما بزنم . چهارشنبه سوری نوشته مانی حقیقی و اصغر فرهادی و به کارگردانی اصغرفرهادی در باب خیانت در قشر متوسط جامعه است.

کنعان نوشته اصغر فرهادی و با کارگردانی مانی حقیقی به نوعی همین مساله را در لایه های پنهانی در قشر تازه به دوران رسیده امروزی نشان می دهد .اصغر فرهادی در ادامه این دغدغه در فیلم درباره الی نیز باز منظر دیگر خیانت را روایت می کند . فیلم هفت دقیقه تا پاییز نوشته محسن طنابنده و با کارگردانی علیرضا امینی که این روزها روی پرده سینماست ،نیز این موضوع را با شکلی هنرمندانه در قشر سنتی جامعه نشان می دهد.

به نظر می رسد در دهه اخیر خیانت دغدغه خیلی از روشنفکران شده و این دغدغه آنقدر جدی است که سینماگران پیشرو ما به نوشتن فیلمنامه هایی اینچنینی مبادرت می کنند و محصول تصویری این فیلمنامه ها نیز با استقبال زیاد تماشاگران مواجه می شود. پرداختن به بحث شیوع خیانت به عنوان یکی از تهدیدهای جدی کانون خانواده در یک دهه اخیر در این مجال نمی گنجد و اصولا موضوع بحث ما نیست و فرصت دیگری را می طلبد. بعد از آن نقب زدن به سینما دوباره برگردیم به کتاب . در رمان به وقت بهشت ما شاهد هستیم که زنی از موضوع خیانت صحبت می کند و از این منظر این رمان خواندنی و جالب توجه است و ایرادهای فنی و مواردی که به عنوان نقد در سطور پایین مطرح خواهم کرد قابل چشم پوشی است.

به نظرم خواندن این رمان با این توضیح جالب است و از این روست که خسته کننده نیست و خواندنش با سرعت همراه است . در تمامی مثال هایی که در بالا زدم روای یا دانای کل است یا یک مرد اما اینجا راوی زنی است که خود خیانت می کند.