اژدهاکشان

درباره کتاب:

کتاب «اژدهاکشان» از مجموعه داستانهای سه گانه «قدم بخیر مادربزرگ من بود- اژدهاکشان- عروس بید »آقای علیخانی ما را همراه خود به گذشته می برد. گذشته ای که ریشه ماست. بنیان و اساس فرهنگ که می توان هنوز در آداب و رسوم روستائیان مشاهده کرد.

از ویژه گی های مثبت داستانها زبان و نوع روایت آنهاست که با ایجاز کامل فضایی خیالی و شگفت انگیز خلق کرده که ریشه در واقعیت دارد.واقعیتی که نشأت گرفته از سنت‚ اعتقادات و باورهای عمومی و بومی ماست.فرهنگی که نسل به نسل و سینه به سینه به امروز رسیده است.

جدای از ساختار و فرم عالی داستانها‚ نوع مناسبات بین شخصیت ها و ارتباط آنها با فضای پیرامون باورپذیر و نوع روایت آها فوق العادست. قصه ها بسیار زیبا و جذابند و با اینکه هرکدام از داستانها بصورت مستقل بیان شده اند ولی انسجام ‚ یکدستی و پیوستگی آنها را می توان به خوبی مشاهده کرد.

بخشی از کتاب:

نسترن پایش را از باغستان بیرون نگذاشته بود که فکر کرد سه کوه آن طرف تر باران تمام بشود. رنگین کمان در می آید.

چوب می زد لای چپر بین راه که نکند بز، سر به خوردن، همان جاها مانده باشد. اما فکرش سه کوه آن طرف تر بود که بعد بارندگی به آنجا می رسید؛ کوه آله منگ درآیو.

میلکی ها می گویند هر کی بتانه وقت کمان بستن آله منگ، از زیرش رد بشه، به نرسیده هاش می رسه.

خیلی سال بود فکر می کرد یک روزی با جوا نی که نمی دانست کی هست دست بچه هایش را خواهد گرفت و تنها خانه پایین محله شلوغ می شود. اما نه مردی قسمتش شده بود نه پدر و مادرش مانده بودند.