هرتا مولر در سال ۲۰۰۹ جایزه حقوق بشر فرانتس ورفل را نیز دریافت کرده است و همچنین موفق به کسب جایزه بنیاد کنراد آدونائر و بیش از ۲۰ جایزه دیگر شده است.
خانواده هرتا مولر جزو اقلیت‌های آلمانی زبان اهل رومانی به شمار می‌آمدند که در یک روستای کوچک به نام نیچیدورف در رمانی زندگی می‌کردند. پدر بزرگ هرتا مولر یک کشاورز ثروتمند بود اما با به قدرت رسیدن حاکمیت کمونیستی اموال وی مصادره گشت و زندگانی خانواده مولر متحول شد. پدر وی برای گذران زندگی شغل رانندگی کامیون را انتخاب کرد و مادر او نیز برای مدت طولانی در اردوگاه‌ةای کار اجباری خدمت کرد.
هرتا مولر به دلیل به تصویر کشیدن تأثیر خشونت، ظلم و وحشت در آثارش معروف است و داستان‌ها معمولا بیانگر خصوصیات سرکوب‌کننده رژیم کمونیست رومانی هستند که خود او با آن روبرو بوده است. اکثر داستان‌ها از زاویه دید اقلیت آلمانی در رومانی بیان می‌شوند وکلیه آثار درونمایه‌ای از ظلم و تبعید دارند.
تا قبل از کسب جایزه نوبل تنها کتاب سرزمین گوجه‌های سبز از مولر در ایران منتشر شده بود، اما پس از کسب جایزه کتاب‌هایی از قبیل قرار ملاقات، نفس‌بریده، ته‌دره، گذرنامه و گرسنگی و ابریشم در ایران ترجمه شده و به چاپ رسیده‌اند.
هرتا مولر در سال ۲۰۰۹ کتاب از نفس افتاده که در ترجمه‌های فارسی با عناوین نفس بریده (نشر کتابسرای تندیس)، آونگ نفس: می‌کشم بر دوش آنچه از آن من است (نشر مازیار) و تاب نفس (نشر چشمه) ترجمه شده است توانست تا مهمترین و تأثیر گذارترین اثر خود را خلق نماید. این کتاب به سرعت مورد توجه منتقدین و کتابخوانان قرار گرفت و مولر در همان سال انتشار کتاب ابتدا جایزه حقوق بشر فرانتس ورفل سپس جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد. کتاب از نفس افتاده در باره سفر یک مرد به شهر گولاگ در روسیه است و مولر آن را با الهام گرفتن از اشعار اسکار پاستیور و خاطرات مادرش از اردوگاه کار اجباری نوشته است.