آلدوس لئونارد هاکسلی در ۲۶ ژوئیه ۱۸۹۴ به دنیا آمد. تقریبا تمامی اعضای خانواده‌ی هاکسلی از افراد برجسته زمان خود به شمار می‌آمدند که شناخته شده ترین فرد در میان آنها پدر بزرگ وی توماس هنری هاکسلی است که از اولین بیولوژیست‌های تاریخ است.
آلدوس هاکسلی تحصیلات خود را در اتون آغاز کرد و به دلیل بیماری التهاب قرنیه همواره با مشکلات زیادی در زمینه مطالعه روبرو بود، لیکن توانست که در سال ۱۹۱۶ از کالج بالیلو در آکسفورد فارغ التحصیل شود.
آلدوس هاکسلی اولین رمان خود را در سن ۱۷ سالگی نوشت، لیکن آن را هیچ گاه منتشر نکرد. اولین رمان منتشر شده وی در سال ۱۹۱۶ منتشر کرد.
زرد کرومی (۱۹۲۱)، گلدان آنتیک (۱۹۲۳)، آن برگ‌های نحیف (۱۹۲۵)، پوینت کانتر پوینت (۱۹۲۸) کتاب‌هایی با درون‌مایه طنز هستند که به ترتیب ۴ رمان ابتدایی نوشته آلدوس هاکسلی را تشکیل می‌دهند.
هاکسلی در تجربیات اولیه نویسندگی طنز را به عنوان ژانر اصلی انتخاب کرده و در میان خوانندگان نیز با این شیوه نگارش خاص خود شناخته شده بود. لیکن در هنگام نوشتن رمان پنجم خود تغییر زیادی در ژانر و تم انتخابی داستانش داده و با پیروی از نویسندگانی همچون یوگنی زامیاتین نویسنده کتاب ما ، پا به ادبیات آرمانشهری گذاشته و با انتخاب ژانر علمی تخیلی یکی از برجسته‌ترین پاد آرمان شهرهای ادبیات داستانی را در کتاب دنیای قشنگ نو خلق کرد.
تمامی رمان‌های مورد اشاره در دوران جنگ جهانی اول، زمانی که آلدوس هاکسلی به عنوان کارگر در مزرعه بلومزبری کار می‌کرد نوشته شدن، که از میان آنها رمان زرد کرومی درواقع شرح اتفاقات و انسان‌های این مزرعه هست. آلدوس هاکسلی همچنین در امارت بلومزبری با افرادی همچون برتراند راسل، آلفرد نورث وایتهد و کلیوه بل آشنا شد. هاکسلی در این دوران با ماریا هاکسلی (پناهنده بلژیکی) ازدواج کرد و علاوه بر نگارش رمان مطالب مختلفی را برای چند مجله می‌نوشت.
آلدوس هاکسلی در سال ۱۹۳۷ به آمریکا مهاجرت کرد و تا زمان مرگ در کالیفرنیای جنوبی زندگی کرد. البته وی در ابتدای مهاجرت مدت کوتاهی را در نیو مکزیکو و تائوس به سر برد که کتاب خود با عنوان سرنوشت و وسیله در این دوران (۱۹۳۷) منتشر کرد.
هاکسلی در آمریکا مشغول به تدریس در دانشگاه شد و به کار نوشتن رمان نیز ادامه داد که از جمله کتاب‌های وی می‌توان به بدون چشم در غزه (۱۹۳۶)، بعد از چندین تابستان (۱۹۳۹)، زمان باید بایستد (۱۹۴۴)، بوزینه و ذات (۱۹۴۸)،شیاطین شهر لودون (۱۹۵۵) و جزیره (۱۹۶۲) و کتاب غیر داستانی درهای ادراک (۱۹۵۴) در باره تجربه مصرف داروی مسکالین نوشته است. وی همچنین چندین مجموعه شعر، مقاله، فیلم‌نامه، سفرنامه و مجموعه داستان تألیف کرده است.
در ادامه فیلم مصاحبه آلدوس هاکسلی به همراه زیرنویس ارائه شده است. مهمترین چیزی که با شنیدن نام آلدوس هاکسلی به ذهن انسان خطور می‌کند کتاب دنیای قشنگ نو است که در این مصاحبه هم بیشتر سوالات در خصوص قدرت کنترل آدم‌ها توسط حکومت‌ها است. هاکسلی نیز به این موضوع علاقه داشته و نوشته‌های جدید در خصوص پاد آرمان شهر را مطالعه می‌کرد. وی پس از مطالعه کتاب 1984، جورج اورول طی نامه‌ای به او بابت کتاب زیبا و عمیقش تبریک گفت.
داستانی
ترجمه‌شده به فارسی
- دنیای قشنگ نو، ترجمهٔ سعید حمیدیان، انتشارات نیلوفر، چاپ سوم ۱۳۷۸
- زرد کرومی
- بوزینه و ذات
- شیاطین شهر لودون
- جزیره
غیرداستانی:
1954- دره های ادراک: شرح تجربیات او پس از مصرف مسکالین
ترجمه‌شده به فارسی
- وضع بشر، مجموعه مقالات، ترجمهٔ اکبر تبریزی، انتشارات مروارید، ۱۳۶۳
- درهای ادراک بهشت و دوزخ، ترجمه مهناز دقیق نیا، انتشارات میر کسری، ۱۳۸۱