او تا به امروز سیزده رمان را روانه بازار کرده است و استقبال مخاطبان از کتابهای او در نوع خود بیسابقه بوده است. شهرت او نزد خوانندگان در سال ۲۰۰۴ و با رمان میوه خارجی آغاز شد. این رمان برنده جایزه بهترین رمان عاشقانه سال شد. مویز از معدود نویسندگانی است که دو بار به این جایزه دست پیدا کرده است. یک بار در سال ۲۰۰۴ و دیگری در سال ۲۰۱۱ برای کتاب آخرین نامهی عاشقت. از زمان آغاز به کار نویسندگی، شهرت او روزافزون بوده است اما در سالهای اخیر به اوج خود رسیده است. کتابهای او به یازده زبان ترجمه شدهاند و فیلمسازان برخی از داستانهای او را به فیلم تبدیل کرده و یا در تلاش هستند که بر مبنای آنها فیلمی بسازند.
اگرچه تقریباً تمام کتابهای او با استقبال عمومی مواجه شده است، میتوان طبق آمار بیان کرد که کتابهای آخرین نامهی عاشقت، من پیش از تو و دختری که رهایش کردی در مقایسه با دیگر رمانهای او، از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. رمانهای عاشقانهی او چنان پرشور و احساس برانگیز هستند که حتی نظر افرادی که با رمان عاشقانه میانهای ندارند را جلب کردهاند. اکثریت قریب به اتفاق منتقدان اذعان داشتند که بسیار تحت تأثیر داستانهایی مویز قرار گرفتهاند و قدرت این نویسنده در برقراری ارتباط مؤثر با خواننده را فوقالعاده ارزیابی کردهاند.
او در مصاحبهای بیان کرده است که اگر روزنامهنگار و نویسنده نمیشد دوست داشت یک روان درمانگر باشد؛ چرا که همیشه در مورد چیزهایی که در ذهن انسانها میگذرد بسیار کنجکاو بوده است و دوست دارد بداند که تصمیمات چگونه در ذهن انسانها اتخاذ میشوند.
رمانهایی که مویز تا به حال چاپ کرده است عبارتند از: میوه خارجی، پناه گرقتن از باران، مرکز فروش طاووس، کشتی عروسها، خلیج نقرهای، موزیک شب، اسب رقصان،آخرین نامه معشوق، من پیش از تو، ماه عسل در پاریس، دختری که رهایش کردی، یک به علاوه یک و پس از تو.
کتاب شناسی:
- باران پناه دهنده (۲۰۰۲)
- میوه خارجی (۲۰۰۳) (منتشر شده در ایالات متحده با عنوان Windfallen)
- مرکز فروش طاووس (۲۰۰۴)
- کشتی عروس ها (۲۰۰۵)
- خلیج نقرهای (۲۰۰۷)
- موسیقی شب (۲۰۰۸)
- اسب رقاص (۲۰۰۹)
- آخرین نامه از معشوقت (۲۰۱۰)
- من پیش از تو (۲۰۱۲)
- ماه عسل در پاریس (۲۰۱۲)
- دختری که تو پشت سرت جا گذاشتی (۲۰۱۲)
- یک به علاوه یک (۲۰۱۴)
- پس از تو (۲۰۱۵)
- تک و تنها در پاریس (۲۰۱۷)