رومن گاری نخستین رمانش را با عنوان "تحصیلات اروپایی" زمانی که در ارتش بود نوشت که همین کتاب جایزه‌ی منتقدین را برایش به ارمغان آورد. دومین رمان گاری تحت عنوان "ریشه‌های بهشتی" که در سال 1956 منتشر شد جایزه‌ی گنکور را نصیب خود کرد. رومن گاری زندگی‌اش را در کتاب "سگ سفید" به نثر در آورده است و کتاب دیگرش با نام "زندگی در پیش‌رو" را با الهام از زندگی فرزندش دیه‌گو نوشت که این اثر نیز جایزه گنکور را به دست آورده است.( جایزه گنکور تنها یک بار به هر نویسنده تعلق می‌گیرد اما رومن گاری در دوران فعالیت سیاسی‌اش چون آثارش را با نام‌های مستعار به چاپ می‌رسانید، موفق به دریافت مجدد این جایزه شد.)

" به خاطر همسرم نبود دیگر کاری نداشتم" و در ادامه نوشته است " واقعا به من خوش گذشت، متشکرم، خداحافظ."