جامعه ی نمایش

درباره کتاب:

 

گی دُبور یکی از بنیان گذاران انترناسیونال سیتواسیونیست است، که به قول دُبور «سازمانی از انقلابیون حرفه ای در عرصه ی فرهنگ» است. سیتواسیونیست ها مخالف سرشت نمایشی و ویترینیِ فرهنگ، و خواهان برپایی تمدن نوینی هستند که در آن، زندگی روزمره، خود، همان اثر هنری باشد؛ یعنی هنر نه بیان، بلکه بسط زندگی باشد. به گواهی پژوهش های تاریخی، سیتواسیونیست ها قاطع ترین نقش را اگر نه در ایجاد رویدادهای انقلابیِ مه 68 فرانسه، دست کم در ارائه ی محتوای رادیکال این جنبش داشته اند. کتابِ جامعه ی نمایش در اواخر سال 1967 منتشر شد و یکی از مهم ترین کتاب هایی است که نظریه ی سیتواسیونیستی را بیان کرده است، به طوری که یک روزنامه نگار آن را «کاپیتالِ نسل جدید» خوانده است. دبور تحلیل خود را برپایه ی مطالعات عمیق در زمینه ی فلسفه، اقتصاد، سیاست، جامعه شناسی، تاریخ هنر، روان شناسی، تاریخ انقلاب ها، جنگ ها و جنبش های اجتماعی و تئوریِ حاصل از آن ها شکل داده، و مفاهیمی برگرفته از منابع بسیار، به ویژه از هگل، مارکس و لوکاچ، را ملاط تحلیل خود قرار می دهد.