ماتمکده عشاق

گروهی از شاعران شعرشان را از کوچه باغ های باصفا،پاک و بی آلایش عبور می دهند،به قدسیان عالم پاک می اندیشند و می خواهند در پناه آنها به خدای عالمیان تقرب پیدا کنند.آنها آرامش خود را در چنین آستانی می یابند و سر بر همین آستان می نهند.

شعر حاج ستاری متخلص به شهباز از این دست است.شهباز از بُن دل ،ائمه معصومین (ع) را ستوده و گاه شعر و تاریخ را به هم آمیخته است.

از ویژگی های پاره ای از شعرهایش سجع های درونی است که شعر او را خوش آهنگ و شیرین ساخته است.

شهباز از نظر روانشناختی از عاطفه ی سرشاری برخوردار است.مهر و دوستی او در سراسر دیوانش همچون مُهری است با نشانه ی ثابت قدمی در راه خاندان عصمت

و طهارت.بسامد واژگان در شعرها بیشتر گویای ظلم هایی است که بر سر مردان و زنان خدا ریخته شده است.

دیوان شعر شهباز روی هم رفته خاطرات عاشورایی را در ذهن خواننده بیدار می کند .رقت قلب را می افزاید.سطح عاطفی خواننده را بالا می برد و در نتیجه نشانگر صفا

صداقت و صدق گفتار شاعر است.

کتاب ماتمکده عشاق نوشته ی حاج مرشد حسن ستاری(شهباز) و با مقدمه ی دکتر امیر اسماعیل آذر ،توسط نشر سخن به چاپ رسیده و در اختیار علاقه مندان به کتاب قرار داده شده است.