نوخسروانی سرایی در ادبیات معاصر فارسی

معرفی کتاب:

این کتاب نخستین اثر پژوهشی درباره نوخسروانی و نوخسروانی سرایی در ایران، و چیستی این گونه شعری است. پاسخی به سوالات شاعران، منتقدان و مخاطبان، که در سال های گذشته داشته و پاسخی برای آن نیافته‌اند. این جست و جوی علی عباس نژاد در شناخت نوخسروانی و ویژگی های آن و ضرورت پرداختن به این قالب کهن و درعین حال نوظهور است که پیش روی شما قرارگرفته است.

دربخشی از این کتاب می خوانیم:

شاید از میان کارهای ادبی و شعری اخوان ثالث، شناساندن خسروانی و ابداع قالب نوخسروانی مهم‌ترین و البته تا همین اواخر کمرنگ‌ترین کار کارنامهٔ او بود. م.امید نخستین شاعری بود که رسما شعر سه‌سطری سرود و منتشر کرد، اگرچه او در مجموعهٔ «سه‌کتاب» و به طور خاص‌تر مجموعهٔ «دوزخ اما سرد» تنها شش نوخسروانی سرودهٔ خود را منتشر کرد و بعد از آن نیز در «تورا ای کهن بوم و بر دوست دارم» دو نوخسروانی دیگر به کارنامهٔ ادبی خود افزود، اما همین هشت نوخسروانی کافی است تا او سرآغاز سه‌سطری سرایی در نقش قالبی مستقل در شعر معاصر فارسی باشد.

اخوان ثالث، برای سرودن نخستین نوخسروانی‌هایش تنها یکی، دو خسروانی منسوب به باربد را در اختیار داشت و انگیزه‌ای برای معمار این قالب شدن. برای عرضهٔ آن به شاعران جوانی که خود را از تقلید مقلدان فرنگی در سرودن هایکو و لانکای ژاپنی بی‌نیاز می‌دانند. (اخوان ثالث، ۱۳۹۰: ۲۷۵ و ۲۷۶) همین دو داشته کافی بود تا اخوان ثالث هشت نوخسروانی بسراید که به‌رغم داده‌های اندکی که از چند و چون ساخت و سرودن خسروانی به وی رسیده بود ...