خانه (رمان)

درباره کتاب:

«اومدی خونه که بمونی گلوری. بله!» گلوری دلش گرفت. پدرش ذوق کرده بود، بعد چشم هایش پر از اشک شد، دلش سوخت و این بار جور دیگری گفت «دست کم این دفعه که یه مدت می مونی مگه نه؟» بعد عصایش را به دست ضعیف ترش داد و ساک گلوری را از دستش گرفت. گلوری در دل گفت، خدایا، خدای بزرگ... تازگی ها همه دعاهایش این طوری شروع می شد، همین طوری هم پایان می یافت. چرا پدرش این قدر تکیده شده بود؟ چرا باید آن قدر پایبند شرافت و مردانگی باشد که عصایش را به لبه پله ها آویزان کند و ساکت دخترش را بالا ببرد، آن وقت کنار در بایستد تا حالش جا بیاید؟

شروع رمان:

بخش ادبیات خارجی انتشارات آموت، از سال گذشته حضور خود را نشان داد و امروز بتدریج خود را در میان نشرهای موجود در بازار ایران، بالا می کشد. «خانه» از جمله مهم ترین کتاب های این نشر است، با نویسنده ای برجسته، مترجمی دانش آموخته (خانم مرجان محمدی لیسانس مترجمی و فوق لیسانس زبانشناسی همگانی دارد) و چاپی تروتمیز. هرچند کتاب فروش معقولی در بازار داشته است اما نتوانسته راه خود را به میان صفحات مجلات و روزنامه ها باز کند. علت هم ساده است: کتاب حیرت انگیز ساده اما خارق العاده سنگین است.

خانم رابینسون قطعاً یکی از برجسته ترین نام هایی است که ادبیات امروز جهان کتاب هایش را سردست می برد. سه رمان وی، با ساختار سنگین روایتی شان و همچنین با ارجاع های گسترده به فرهنگ و مذهب در امریکای شمالی، آثاری تاثیرگذار و ارجمند شده اند. خانم محمدی «خانه» را منتشر کرده و ترجمه ی «گلیاد» را به سرانجام خود نزدیک می کند. کتاب ها در امتداد همدیگر هستند، «گیلیاد» (ترکیبی از گیلگمش و ایلیاد) ساختار اساطیری ولی سرتاپا مدرن دارد: بازگویی زندگی در شهری به نام گلیاد است، جایی که انسانی تلاش می کند تا هویت را درک کند و هویت را حفظ کند و البته، کتاب سرتاسر لبریز از ارجاع های مذهبی است و با وجود زبان ساده اش، ساختار نثری و روایتی سنگینی دارد.

همین روند در «خانه» هم دنبال می شود: جایی که جملات ساده در ساختاری نفس گیر کنار همدیگر چیده می شوند تا به رمان شکل واقعی خود را ببخشند. خانه ای در گلیاد، خانواده ای که دوباره در کنار هم جمع شده است و زندگی که وجود دارد با تمام سوال هایش، با تمام بحث هایش، با تمام امیدواری ها و ناامیدی هایش.

«خانه» برای مرور و معرفی خلق نشده است: باید سرتاپای این رمان را به نقد نشست. این اثر باید خوانده شود و در جمعی کتاب خوان، بحث بشود. اگر می خواهید با نمونه ای از ادبیات جدی امروز جهان آشنا بشوید، سری به «خانه» بزنید.

پشت جلد کتاب آمده است:

برنده ی جایزه کتاب ملی 2008
برنده اورنج طلایی انگلیس 2009
نامزد جایزه ایمپک دوبلین 2010
بهترین کتاب سال واشنگتن پست
پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز
بهترین کتاب سال و برنده جایزه کتاب لوس آنجلس تایمز
بهترین کتاب از طرف روزنامه سان فرانسیسکو کرونیکل، بزرگترین روزنامه شمال کالیفرنیا

«مرلین رابینسون»، نویسنده ی معاصر امریکا (1943) در شهر سنت پوینت چشم به جهان گشود. دکترای زبان انگلیسی را در شهر واشنگتن به پایان برد و هم اکنون استاد کارگاه نویسندگان دانشگاه آیوواست.

اولین رمان او «خانه داری» در سال 1980 منتشر شد و جایزه ی بنیاد همینگوی را از آن خود کرد. دومین رمان این نویسنده به نام «گلیاد» در سال 2004 به چاپ رسید و جایزه ی کانون منتقدان کتاب ملی، امبسادور و جایزه پولتیزر سال 2005 را برد.

«خانه» سومین رمان مریلین رابینسون، در سال 2008 منتشر شد و جایزه ی ملی آن سال و اورنج طلایی انگلستان را از آن خود کرد. این کتاب از میان 156 عنوان و از سوی 123 کتابخانه از سراسر دنیا نامزد جایزه ی «ایمپک دوبلین» 2010 شد که به عنوان گران ترین جایزه ی ادبی شناخته می شود.
«خانه» کتابی است تاثیرگذار و التیام بخش؛ تجسمی است فراموش نشدنی از عمیق ترین احساسات در مورد خانواده، اسرار آن و تقابل نسل ها با یکدیگر و همین طور کتابی است درباره ی عشق، مرگ و ایمان.

درباره مترجم:

مرجان (زهرا) محمدی، مترجم و مدرس زبان انگلیسی، متولد 1348 و لیسانس رشته مترجمی زبان انگلیسی و فوق لیسانس زبانشناسی همگانی است.
محمدی از سال 1372 کار ترجمه را آغاز کرد. از میان کتاب هایی که ترجمه کرده تاکنون دو کتاب به چاپ رسیده که اولی به نام «به سوی تندرسی» از طریق انتشارات آسیم و دیگری «فقط یک بار به دنیا می آییم» از سوی انتشارات لیوسا منتشر شده است. از جمله آثار ترجمه شده دیگر مجموعه داستانی است از 9 نویسنده دنیا به نام «ارواح پیر» که قرار است نشر نیلا آن را منتشر کند. کتاب «خانه» و «گیلیاد» کارهای بعدی اوست که اولی منتشر شده و دومی در دست انتشار است.