او که خود یک آمریکایی یهودی است، موضوع بسیاری از کتابهایش حول محور زندگی یهودیان طبقه متوسط، شناسایی هویت یهودی و آمریکایی و کشمکش‌های درونی این جامعه می‌گردد. راث تحصیلات خود در رشته ادبیات انگلیسی را در دانشگاه شیکاگو و در مقطع فوق لیسانس به پایان رساند و مدتها در این دانشگاه و دانشگاه‌های دیگر به تدریس ادبیات اشتغال داشت. او یکی از نویسندگان آمریکایی است که در طول عمر خود موفق به کسب جوایز زیادی شده است از این جمله جایزه‌های معتبر من بوکر و پولیتزر و همچنین جایزه ملی حلقه منتقدان کتاب، جایزه فاکنر، جایزه فرانتس کافکا و جایزه پرنس آستوریاس هستند.
او فرزند یک خانواده آمریکایی و نوه یک خانواده یهودی اروپایی بود که در موج مهاجرت قرن نوزدهم به آمریکا کوچ کرده بودند. فیلیپ در بخش کم‌درآمد شهر بزرگ شد. او پس از دبیرستان به دانشگاه باکنل رفت و مدرک کارشناسی گرفت. سپس تحصیلاتش را در دانشگاه شیکاگو ادامه داد و در همان دانشگاه هم به تدریس ادبیات پرداخت. وی در دانشگاه پنسیلوانیا نیز ادبیات تطبیقی درس می‌داد و در سال ۱۹۹۲ بازنشسته شد.[۳] هنگامی که در شیکاگو، ایلینوی بود نویسنده معروف سال بلو را ملاقات کرد و در همان‌جا بود که با نخستین همسرش مارگارت مارتینسون آشنا شد. با جدایی‌شان در سال ۱۹۶۳ و مرگ مارتینسون در سال ۱۹۶۸ طی یک حادثه رانندگی یکی از نشانه‌های آشنا از داستان‌های راث خارج شد. مارتینسون الهام بخش شخصیت زن در بسیاری از رمان‌های راث بود؛ مانند لوسی نلسون در رمان وقتی که او خوب بود یا مائورین تارنوپل در رمان زندگی‌ام به عنوان یک مرد. پس از اتمام تحصیلات تا وقتی که اولین کتابش در سال ۱۹۵۹ منتشر شود راث به مدت دو سال درارتش آمریکا خدمت کرد و پس از آن برای مجلاتی گوناگونی داستان کوتاه و نقد نوشت.
فیلیپ راث در سال ۱۹۹۰ با کلر بلوم بازیگر انگلیسی ازدواج کرد که این رابطه در سال ۱۹۹۴ به جدایی انجامید. بعدها کلر بلوم روایت زندگی خود با راث را در کتاب ترک خانه یک عروسک نوشت و در سال ۱۹۹۶ منتشر کرد. وی در این رمان فیلیپ راث را زن‌ستیزی دوآتشه توصیف کرده که دختر هجده ساله خود را به طرز وحشتناکی از خانه بیرون انداخته‌است. راث هم در انتقام به این ماجرا سال‌ها بعد رمانی نوشت به نام با یک کمونیست ازدواج کردم و در آن کلر بلوم را همسری توصیف کرد که زندگی شوهرش را با نوشتن کتاب خاطرات خود از بین برد. راث از سال ۱۹۷۵ عضو مؤسسه ملی هنر و ادبیات آمریکابوده‌است. او همچنین تا سال ۱۹۸۹ به عنوان ویراستار آثار ادبی با انتشارات پنگوئن همکاری می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰ شخصیتی با نام ناتان زوکرمن در کتابهای راث متولد شد که در چندین کتاب به عنوان شخصیت اصلی ظاهر شد. این کتاب‌ها از برجسته‌ترین آثار راث هستند که زندگی و مشغله‌های زوکرمن را به تصویر می‌کشند. بسیاری بر این باورند که زوکرمن به عنوان وسیله‌ای برای خلق بیوگرافی خودنوشت توسط راث استفاده شده است و در واقع همزاد یا خود دیگر نویسنده است. فیلیپ راث در پاسخ سوال گزارشگر پاریس ریویو که چگونه یک کتاب را شروع می‌کند گفته است که شروع یک کتاب همواره برای او ناخوشایند است، در آن زمان او هرگز نمی‌تواند در مورد شخصیت و ماجرا مطمئن باشد و یک شخصیت در دل ماجرا شروع مطلوبی برای او به شمار می‌آید. راث برای نوشتن یک کتاب بارها و بارها شروع آنرا روی کاغذ می‌آورد تا آنچه که موردنظرش است را پیدا کند.
کتابهای فیلیپ راث تاکنون بارها مبنای ساخت فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی بوده‌اند و از این میان آثاری همچونرئیس جمهور ما، زنگار بشر، خشم، با یک کمونیست ازدواج کردم و یکی مثل همه به فارسی ترجمه شده‌اند.
آثار
- رئیس‌جمهور ما، ترجمه افشین رضاپور، انتشارات آنا، ۱۳۸۳
- زنگار بشر، ترجمه فریدون مجلسی، انتشارات البرز، ۱۳۸۴
- خشم، ترجمه فریدون مجلسی، انتشارات نیلوفر، سال ۱۳۸۸
- یکی مثل همه، ترجمه پیمان خاکسار، نشر چشمه، سال ۱۳۸۹
- ننگ بشری، ترجمه زهرا طراوتی، انتشار نیماژ
- زوکرمن رهیده از بند، ترجمه سهیل سمی، انتشارات نیماژ
- حقارت، ترجمه سهیل سمی، انتشارات نیماژ
- نویسندهٔ پشت پرده، ترجمه سهیل سمی، انتشارات نیماژ
- ارباب انتقام، ترجمه پدرام لعل بخش، انتشارات افراز
- شوهر کمونیست من، ترجمه فریدون مجلسی، انتشارات نیلوفر
جوایز ادبی
- جایزه ملی منتقدان کتاب، سال ۱۹۹۱
- جایزه پن/فاکنر، سال ۱۹۹۳
- جایزه ملی کتاب آمریکا، سال ۱۹۹۵
- جایزه پولیتزر، سال ۱۹۹۸
- جایزه فرانتس کافکا، سال ۲۰۰۱
- جایزه ادبی من بوکر، سال ۲۰۱۱
- جایزه ادبیات پرنس آستوریاس، سال ۲۰۱۲[۵]