بنویس تا اتفاق بیفتد

آمار نشان می دهد که فقط سه درصد از مردم آرزوی شان را در قالب اهداف، مکتوب می کنند و این همان هایی هستند که می توانند اهداف شان را در زندگی به بهترین شکل ممکن محقق کنند.

نوشتن به نوعی به افکار و رفتار روزانه ی ما جهت می دهد و همین جهت دهی، انرژی مثبت چشمگیری پدید می آورد که یاری بخش واقعی تحقق اهداف ما خواهد بود. همچنان که در این کتاب ارزشمند «بنویس تا اتفاق بیفتد» می خوانیم، نوشتن اهداف، آن ها را از افکار گوناگونی که میلیون ها میلیون در طول روز به ذهن خطور می کند، به جسمیت و مادیت می رساند و واجد ارزشی در جهان مادی پیرامون ما می کند.

این روند حتی در مورد نگارش افکار منفی هم مصداق دارد. در کتاب «سوپ جوجه برای روح» نوشته ی «جک کنفیلد» و «مارک ویکتور هانسن» داستانی روایت می شود از معلمی که از دانش آموزان می خواهد تمام «نمی توانم» های خود را در یک برگه ی کاغذ بنویسند، سپس تمام این «نمی توانم» ها را داخل یک جعبه می گذارد و همراه دانش آموزان به حیاط مدرسه می رود تا این جعبه را دفن کند. روای داستان در پایان تاکید می کند که آن روز درسی بسیار اثربخش به نوجوانان دانش آموز ارائه شد که تا سال ها در ذهن شان ماند و منشا تحولات مثبت فراوانی در زندگی شان شد.

در شرایطی که تاکید اصلی و بی شمار بسیاری از کتاب های حوزه ی انگیزش روی نگارش اهداف و آرزوهاست، باید سراغ کتابی رفت که به قول معروف، اصل جنس است و مخاطب می تواند به بهترین شیوه با هنر نگارش نتیجه بخش اهداف و حتی نخواستن ها در زندگی آگاه شود.

کتاب «بنویس تا اتفاق بیفتد» چنین کتابی ست. ویژگی مهم آن این است که نویسنده اش خانم «هنریت کلاوسر» از دنیای نویسندگی وارد حوزه ی کتاب های موفقیت و انگیزشی شده است و به همین خاطر در این کتاب سخنان نویسنده ای حرفه ای را می خوانیم که هم در دنیای نوشتن چیره دست است و هم از آن جا که بسیاری از آرزوهایش را از رهگذر نوشتن به دست آورده است، پس می تواند یکی از بهترین معلمان کامیابی باشد و به ما بگوید چه رازی در میان است که وقتی با قواعد خاص و البته متفاوتی افکار رویاگونه مان را روی کاغذ می آوریم، دنیای مان رو به دگرگون شدن از نوع مثبتش می گذارد و چنان می شود که گویی ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار می آیند تا دست نوشته های ما حجمی واقعی را در جهان خاکی، مال خود کند و محقق شوند…

ویژگی دیگر کتاب «بنویس تا اتفاق بیفتد» را می توان در راه کارهای متفاوتی جست و جو کرد که در مورد نوشتن ارائه می دهد. باز هم این به هنر نویسندگی «هنریت کلاوسر» ارتباط پیدا می کند. آن جا که روایت ها و قصه های متفاوت آدم های مختلف روایت می شود که هر کدام جنبه ای متفاوت از اثربخشی نگارش مکنونات قلبی و تراوشات ذهنی در ارتباط با دنیای واقعی را بازگو می کنند. این چنین است که کتاب «بنویس تا اتفاق بیفتد» به کتابی مرجع برای همه ی کسانی تبدیل می شود که می خواهند از این راز حیرت انگیز نوشتن برای اتفاق افتادن سر در بیاورند و به همین خاطر است که کتاب با گذشت دو دهه از انتشار جهانی اش همچنان در شمار کتاب های بسیار پرفروش است.

هر روز شمار کسانی که با مطالعه ی این کتاب و نوشتن آرزوهای شان توانسته اند دستاوردی بزرگ را رقم بزنند، رو به بیش تر شدن می گذارد و با گشتی در شبکه های اجتماعی می توان تعداد قابل توجه این افراد را سراغ گرفت.

شاید داستان «جیم کری» برایتان جالب باشد. او به هالیوود رفت و یک چک ده میلیون دلاری فرضی برای خودش نوشت. در ته چک نوشته بود: «برای خدمات ارائه شده». این کمدین سال ها، خیلی قبل از این که این مقدار پول را برای فیلمی به او بپردازند، این چک را همه جا با خودش می برد. حالا او برای هر فیلمی دستمزدهای چند میلیون دلاری می گیرد و یکی از بالاترین دستمزدها در صنعت سرگرمی متعلق به اوست.

کتاب «بنویس تا اتفاق بیفتد» به دغدغه و سوال های شما بهترین پاسخ را خواهد داد. داستان افرادی که در این کتاب آمده است، هر کدام به شیوه ای منحصر به فرد، از اصول این کتاب به خوبی استفاده کرده اند. آن ها افراد عادی فوق العاده ای بودند، درست مثل شما… کسانی که داستان شان را در این صفحات تعریف کرده اند، برای این نیست که فکر کنید آن ها شگفت انگیزند؛ به این خاطر است که بدانید خودتان شگفت انگیزید. کتاب را بخوانید و تمرین ها را به دقت انجام دهید تا به اهدافی که همیشه آرزوی شان را داشتید، به راحتی برسید!

گزیده ای از کتاب

سپاسگزاری و ستایش

نامه هایی که «شارلوت» به من داد این نکته را به من یادآوری کرد که دعا کردن فقط زاری و تضرع نیست، بلکه ستایش و سپاسگزاری هم هست. همه ی نامه هایی که برای خدا می نویسیم، برای درخواست کمک نیست.

«دوست دارم لحظه ای را به تشکر از خدا، قدیسان، مریم و فرشتگان نگهبان خودم اختصاص دهم که کمکم می کنند از سختی های زندگی ام عبور کنم که آن را به تجربه ی معنوی نیروبخشی تبدیل کردند. برای این که همیشه همراهم هستند و به دعاهایک گوش می کنند. برای این که هر جا می روم، کنار من هستند و وقتی احساس درد و تنهایی می کنم، دستم را می گیرند. در ضمن متشکرم به خاطر محیط زیبای اطرافم، به خصوص رنگین کمان ها و غروب های خورشید. متشکرم که به من موهبت خانواده و آدم های شگفت انگیزی را دادید که حامی و مشوق منهستند. برای این که روحیه ای قوی و دانا به من دادید، متشکرم و می دانم با این روحیه می توانم پیش بروم. البته نه بدون شما که راهنما، همراه و حامیان من هستید. متشکرم، متشکرم، متشکرم. لطفا، اگر کاری هست که بتوانم برای خدمت به شما انجام دهم، آن را آسان کنید تا انجامش دهم. تا ابد مدیون تان هستم. همیشه و تا ابد دوست تان دارم. شارلوت جین»