تاریک ماه

رمان «تاریک ماه» داستانی فردی با عنوان میرجان است. یاغی جوان و عاشقی که سرگردان کوه ها و شنزارهای تفتیده جنوب است و به اجبار مدت زیادی را تنها و بدون آذوقه در کوهستانی دور دست می گذراند و با گوشت شکار و دانه کنارهای کوهی ارتزاق می کند.

عشق و وهم، ترس و تنهایی، آوارگی و اضطراب، تخیل و تردید، شخصیت اصلی این رمان را در نهایت به پرتگاهی هولناک سوق می دهند که خود او هیچ دخالتی در ایجاد موقعیت هایی که می خواهد از آنها بگریزد نداشته است.

تاریک ماه روایت ستم رفته بر انسانی است که رویدادهای ناگهانی زندگی، او را بی آن که بتواند بر آنها چیرگی یابد به سمت نابودی سوق می دهند.