می‌خواهم بخوانم
در حال خواندن
خواندم
دوست داشتم
دوست نداشتم
0
0
0
7
0
دوباره لیلا شو
درباره کتاب:
این رمان 288 صفحه‌ای قصه زندگی دو شخصیت اصلی‌اش را به صورت موازی روایت می‌کند و با نگاهی دقیق بخشی از جامعه ایران را از دهه چهل تا دهه هشتاد بررسی می‌کند و تاثیر اقتصاد و سیاست را بر فرهنگ جامعه و شیوۀ زندگی شخصیت‌ها روایت می‌کند.
دو شخصیت اصلی به نام «لیلا» و «بهمن» با دو نگرش کاملا متفاوت به زندگی، قصه‌‌هایی خاص و ناب در محیط زندگی خودشان را روایت می‌کنند. در بخش لیلا رمان بیشتر حادثه محور و در بخش بهمن، شخصیت محوراست. در این رمان به حوادث نادری پرداخته می‌شود که تحت‌تاثیر مسائل فرهنگی، سیاست و اقتصاد به‌وجود آمده‌اند. بخشی از رمان در استان کرمان اتفاق می‌افتد و بخشی هم در تهران و شمال ایران. اقلیم و فضای بومی با جذابیت‌های جغرافیایی در این رمان کاملا، داستان را پشتیبانی می‌کند.
سه دورۀ کودکی، جوانی و بزرگسالی دو شخصیت اصلی به شکل مستقل و موازی به تصویر کشیده شده است. نویسنده در این رمان سعی کرده است که انسان را با نگاهی فلسفی، اجتماعی مورد آزمون و خطا قرار دهد. این انسان مورد نظر، انسانی از سطح معمولی جامعه است اما عکس‌العمل‌های نادر و خاصی نشان می‌دهد و حوادثی را رقم می‌زند که جالب و خواندنی است. در این رمان شیوۀ کسب‌و‌درآمد، اعتقادات و باورهای مذهبی، سیاسی و آرمانی افراد با نگاهی بی‌طرفانه بیان می‌شود وتاثیر آن‌ها را در زندگی شخصیت‌ها به شکل قصه بیان می‌کند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: « پرنده‌های مهاجر باید بالاخره یک روزی یاد بگیرند که ساخت آشیانه بر چنار پیر یا دودکش گرمابه قدیمی که هنوز هیچ تصمیمی بر آن گرفته نشده که برود در لیست میراث فرهنگی یا نه، خیلی بهتر از ساختن آشیانه روی اشخه‌های تروتازه دخرت توتی است که مورد هجوم مردم است هنگام اردیبهشت و خرداد، حتی بهتر است از ساختن آشیانه توی بالکن آپارتمان‌ها.
اگر آشیانه روی شاخه‌های یک درخت گلابی مغرور باشد که خود را به دست بادهای فصلی سپرده، یا توی کانال کولر خانه‌ای که به مستأجر اجاره داده می‌شود یا زیر سایه‌بان پارکینگ عمومی اداره‌ای، پرنده که برمی‌گردد هیچ نشانی از زندگی گذشته خود آن‌جا نمی‌یابد و باید برود... »
از این نویسنده در سال 1394 رمان «یک کاسه گل سرخ» در نشر نون منتشر شده که به چاپ دوم رسیده است. با نگاهی اجمالی به این دو رمان درمی‌یابیم که انسان و حضورش در هستی، نقطۀ مورد توجه این نویسنده است. کنکاش در زندگی انسان‌ها و پرداختن به دغدغۀ آن‌ها در روابط بشری، دست‌مایۀ مرجان عالیشاهی برای نوشتن است.
