چند روایت معتبر

درباره کتاب:

«چند روایت معتبر» مجموعه داستانی از مصطفی مستور کاری به مراتب سخت و دشوار است و نمای صورت و سیرت داستان در هم گره نمی خورد. نگاه داستان نویس ذره ذره پیچ خوردگی داستان را جان می دهد. شاید به مراتب درک مصطفی مستور از داستان نویسی معاصر درک بدیع و تازه ای عنوان شود. اما قبل از این هم توسط بعضی از داستان نویسان تجربه شده و نمونه های مشابه آن را می شود یافت. اما آنچه اهمیت دارد کوشش مستور در نوع روایت غیرداستانی و تربیت زبان است که انگیزه ای می شود تا مخاطب از لذت تکرار در خواندن به نویسنده ی «چند روایت معتبر» دست مریزاد بگوید. شخصیت دادن به اشیا و استفاده ابزاری از آن در حرکت داستان، نمودی از بازیافت زبان است.

مصطفی مستور از مصالح بی جان، انرژی ساطع می کند. گویی از اصطکاک داستانی شعله ای برمی افزود. پرسه در سیر داستانی «چند روایت معتبر» گاه لذت خواندن را چند برابر می کند. لذتی که در مطالعه ی قریب به اتفاق داستان های معاصر وجود دارد. هر چند به نظر می رسد نیروی نویسنده گاهی هرز می رود؛ مثل ناخدایی که کشتی گمشده ای را در اقیانوس می راند و با شتاب سعی می کند قوای افراد را سامان دهی کند. اما هر چه که زمان پیش می رود حس می کند نیرو از دست می دهد و گیج و حیرت زده به آن سو و این سو چشم می گرداند. اما افسوس که قوایش تحلیل می رود و در ذهن مخاطب سامان پیدا نمی کند.