درد جاودانگی
درباره کتاب:
این کتاب درباره میل به جاودانگی انسان گوشت و خون دار (و نه انسان انتزاعی که در مباحث فیلسوفان و متکلمان وجود دارد) است. اونامونو در این بحث مطرح میکند که نیازمند خدایی است که ضامن جاودانگی بشر باشد؛ خدایی که بتوان بر او امید بست.
کتاب شامل 12 فصل (12 مقاله به هم پیوسته از نظر محتوا) است که عناوین آن به ترتیب عبارتند از «انسانی که گوشت و خون دارد»، «نخستین منزل»، «عطش جاودانگی»، «ماهیت کاتولیسیسم»، «بیچارگی عقل»، «ژرفنای بیپایان»، «عشق، رنج، شفقت، تشخص یافتن»، «از خدا تا به خدا»، «ایمان، امید و خیرخواهی»، «دین، اساطیر عالم بالا و بازگشت به خدا»، «شالوده عمل»، «دنکیشوت در تراژدی ــ کمدی امروز اروپا». شرح زندگی و افکار اونامونو و همچنین چگونگی ترجمه این اثر، نیز محتوای پیشگفتار مترجم بر این کتاب را تشکیل میدهد.
کمله کتاب را نیز دو مقاله «چالشگری اونامونو با مرگ» نوشته ویلیام بارت و «درد جاودانگی و ترجمه پهناور» نوشته صالح حسینی، تشکیل میدهد. در مقاله دوم نویسنده ضمن اشاره به احاطه بسیار بهاالدین خرمشاهی بر زبان و ادبیات فارسی، به بهرههایی که وی از اشعار مولانا، سعدی، حافظ، خیام و... برای ترجمه هرچه بهتر این کتاب گرفته اشاره میکند.
حسینی در این راستا ضمن اشاره به جملات و بندهایی از متن ترجمه، ابیات همسنگ آنها را از ادبیات کلاسیک ایران میآورد. به عنوان مثال حسینی ضمن اشاره به ترجمه این کلام اونامونو که «اشعار هومر نه از سرآغاز، که از سرانجام سخن میگوید؛ نه از بدایت که از نهایت یک تمدن حکایت میکند (ص 69 کتاب)» مینویسد که مترجم برای ترجمه از این بیت خیام «در دایرهای که آمد و رفتن ماست / او را نه بدایت نه نهایت پیداست» بهره برده است. البته نویسنده پای این نکته مهم را نیز به میان میکشد که متن اصلی کتاب نیز چنین است و اونامونو پیچیدهترین اصطلاحات و مفاهیم فلسفی را با بهرهگیری از کلام ترنس (یکی از مشهورترین کمدی نویسان روم باستان)، ویلیام شکسپیر، الگیری دانته و جان میلتون، مطرح کرده است.
این کتاب برای نخستین بار در سال 1360 از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شد. دومین و سومین چاپ این کتاب از سوی نشر البرز در دسترس مخاطبان قرار گرفت و در نهایت از چهارمین چاپ آن در سال 1379 به نشر ناهید سپرده شد.