زندگی گالیله

نمایشنامه‌ای به قلم برتولت برشت است. عبدالرحیم احمدی این اثر را به فارسی ترجمه کرده است. برتولت برشت نمایشنامه‌نویس، شاعر و کارگردان مشهور آلمانی‌تبار بود. او به مکتب مارکسیست و سوسیالیست اعتقاد داشت. از برشت آثاری باارزش در هر حوزه‌ی فعالیت او به جا مانده است. جدای نمایشنامه‌های دقیق و کارگردانی ظریف و اصولی، او اشعاری زیبا می‌سرود که هنوز هم در میان مردم آلمان محبوب است. شاید هیچ شخصی در قرن ‌بیستم به اندازه‌ی برتولت برشت برای ترقی دو هنر بازیگری و تماشاگری نکوشیده باشد. برشت بیشتر به عنوان پیشوای ساختار تئاتر روایی شناخته می‌شود. این ساختار ابتدا توسط اروین پیسکاتور در کارگردانی تئاتر ابداع شد؛ اما برشت این ساختار را برای اولین بار در نوشتن متن به کار برد. او تئاتر را بستری برای بررسی جامعه‌ی زمانش می‌دید. برشت عقیده داشت تئاتر هم باید سرگرم‌کننده باشد و هم آموزنده و پیوسته برای رسیدن به چنین تعادلی در تئاتر می‎کوشید.

برشت نمایشنامه‌ی زندگی گالیله را در سال 1938 در ژانر درام تاریخی نوشت. این نمایشنامه اولین بار در سال 1943 در زوریخ اجرا شد. زندگی گالیله در پانزده پرده نوشته شده و برشت برای نوشتن آن از داستان واقعی دانشمند مشهور، گالیله الهام گرفته است. برشت این نمایشنامه را پس از آنکه مارکسیست شد، نگاشت و این نمایشنامه آخرین اثر او به شمار می‌رود. اولین پرده از سحرگاه شروع می‌شود. در آن زمان گالیله چهل‌وشش سال دارد. آخرین پرده در تاریکی شب روایت می‌شود و گالیله هفتادوسه سال دارد. نمایشنامه داستان تلاش گالیله برای اثبات علم و موانع سر راهش را روایت می‌کند. گالیله به این حقیقت رسیده که خورشید ثابت است و زمین دورش می‌چرخد؛ اما کلیسا باور دارد که زمین به دور خورشید می‌چرخد و گالیله را به دادگاه تفتیش عقاید احضار می‌کند.