می‌خواهم بخوانم
در حال خواندن
خواندم
دوست داشتم
دوست نداشتم
0
0
1
23
0
نمایشنامه 29 خانه
«خانه» هفت شخصیت دارد با نام های «آزاد» پدر، «رویا» مادر، «هامون» پسر بزرگ، «ماهان» پسر میانی، «پرنیان» دختر کوچک تر و دو شخصیت دیگر که با عناوین زن و مرد، مشخص شده اند.
یک پسگفتار به قلم نمایشنامه نویس و مقاله ای به قلم آزاده شاهمیری (مترجم نمایشنامه «شک: یک تمثیل» اثر جان پاتریک شنلی، پیوست های این نمایشنامه را تشکیل می دهند. شاهمیری در بخشی از مقاله خود نوشته است: «در آخرین نمایشنامه ثمینی، خانه در آغاز سبب ساز انفصال، پراکندگی، بیزاری و بیماری آدم هاست. نیرویی به شدت منفی و شر که ساکنان آن برای خلاصی از آن طرح و نقشی می ریزند. این خانه با کوچک و کوچک تر شدن خانواده درونش را از خود می راند.»
بخشی از کتاب:
دکترا بهم گفتن از درون ذره ذره سلول هات کوچک و کوچک تر می شن تا یک شب که بیماری لگد آخرش رو می زنه. اون وقت دیگه همه چی تمومه. جسم تموم می شه اما انرژی ذهنی هیولاوارت همه جا منتشر می شه. تو به یه صدای سیال تبدیل می شی و اون وقت همه جا هستی! امشب همون شبه. بیست وهفت مهر. اونا دقیقاً نمی دونن مریضی من چیه، اما یعنی ممکنه حتی یادشون رفته باشه امروز روز تولد منه؟
