اعترافات یک رمان نویس جوان

«اعترافات یک رمان نویس جوان» تحشیه ای است بر متن رمان نویسی اکو. این تحشیه اما، در مواردی از خود متن فراتر می رود و تصویری همزمان از اکوی رمان نویس و نظریه پرداز را به ما می نمایاند: بنیان های فکری، الگوهای نوشتاری و دلبستگی های او را در مقابل ما می گستراند. او انگار در این کتاب، خود نویسنده اش را زیر میکروسکوپ خود محقق اش گذاشته است و به بررسی آن پرداخته است؛ هرچند این دو خود را شاید نتوان به این سادگی از هم تفکیک کرد. به هرحال، اکو در این کتاب اگر بخواهم به شیوه ی خود او «فهرست» کنم از مولف الگو و مولف تجربی می گوید، از شخصیت های داستانی، از نحوه ی تأثیرپذیری ما از چنین شخصیت هایی، از تأویل کنندگان، از سازوکار داستان، از پدیده ای به نام «فهرست کردن» و از بسیاری موارد دیگر. لابه لای گفته هایش نیز متوجه رندی های خاص او می شویم.