راهنمای دستور زبان فارسی 1و2

کتاب “راهنمای دستور زبان فارسی 1و2” به وسيله ی “دکتر حسن انوری ودکتر يوسف عالی عباس آباد” نوشته شده است. دستور زبان پا رسی مجموعه قواعدی است که وبژگی ها و توانايي‌های زبان فارسی را نشان می دهد. دستور زبان فارسی با بسياری از زبان‌های هند و اروپايی شباهت‌هايی دارد، به‌خصوص زبان‌هايی که از ريشه هند و ايرانی هستند. ميرزا حبيب اصفهانی، آموزگار زبان فارسی در استانبول، نخستين فارسی زبانی است که تلاش کرد قواعد دستوری زبان فارسی را تدوين کند. خط فارسی را از راست به چپ می نويسند. بيشتر حروف بسته به اينکه در اول، وسط يا پايان کلمه قرار بگيرند، به حرف قبلی يا بعدی خود بچسبند يا نه، به شکل متفاوتی نوشته می شوند. بعضی از حروف هرگز به حرف بعدی خود نمی پيوندند. زبان فارسی با الفبای عربی و با اضافه کردن چهار حرف «پ»، «چ»، «ژ» و «گ» نوشته می شود. هشت حرف «ث»، «ح»، «ص»، «ض»، «ط»، «ظ»، «ع» و «غ» در واژه‌های عربی وجود دارند و صداهايی که اين حروف در زبان عربی هستند در زبان فارسی وجود ندارد. سه حرف «ا»، «ي» و «و» حروف صدادار گفته می شوند. در زبان فارسی می توان a, e و o را با نشانه‌هايی که در بالا «زبر -َ» و «پيش -ُ» و در پايين «زير ِ-ِ» حروف گذاشته می شود نشان داد. نوشتن همه اين نشانه‌ها اختياری است و معمولاً حذف می شوند. اعداد برخلاف حروف از چپ به راست نوشته می شوند.