ذن (هنر شادمانی)

تنها یک راه برای رسیدن به شادمانی وجود دارد؛ راهی آسان:‌ خوشحال باش. بعد از خواندن این جمله ممکن است به یک یا همۀ موارد زیر فکر کنید:‌ «یعنی چه؟‌ چه کتاب بی‌خودی. امیدوارم صفحات بعدی بهتر باشه.» «چه آسون.» «نویسنده بالاخونه‌اش رو اجاره داده و یک‌مشت مزخرفات بی‌معنی نوشته.» «به من نمی‌گه چطوری خوشحال باشم.» «زندگی که این‌طوری پیش نمی‌ره.» «اصلاً زمانی رو که من واقعاً خوشحال نیستم، اون هم فقط به‌خاطر بدبیاری‌ها و مشکلاتی که بی‌اختیار مدام تو زندگی پیش می‌یاد، به‌حساب نمی‌یاره، حتی به چیزهای غم‌انگیز هم هیچ اشاره‌ای نمی‌کنه.» «تو نباید که همیشه و فقط خوشحال باشی.» «نویسنده باید یه فرد خیلی پیر باشه.»