بازی در سپیده دم و رویا

نوشته‌ی آرتور شنیتسلر، نویسنده‌ی صاحب سبک اتریشی است. این کتاب را علی‌اصغر حداد به فارسی ترجمه کرده است.

شنیتسلر پزشکی است که بعد از تمام شدن درسش متوجه شد علاقه‌اش به ادبیات را نمی‌تواند نادیده بگیرد. او رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس است. این نویسنده در داستان‌هایش مفاهیم پیچیده‌ی روانشناختی را با ادبیات ترکیب کرده است. شخصیت‌های رمان‌های او اکثراً بحث‌برانگیز هستند. یکی از نکات بارز شخصیت‌های او، مخالفتشان با نژادپرستی است. او خود یهودی بود و به‌شدت با آزار و اذیت یهودیان و پیروان هر دین دیگری مخالفت می‌کرد. او عقیده داشت باید تحت هر شرایطی فارغ از دین و مذهب و نژاد به هر انسانی احترام گذاشته شود.

کتاب بازی در سپیده‌دم و رویا شامل دو داستان با نام‌های «بازی در سپیده‌دم» و «رویا» است. داستان رویا براساس نظریات زیگموند فروید پیرامون بحث خواب نوشته شده و استنلی کوبریک از این داستان فیلمی با نام «چشمان بازِ بسته» اقتباس کرده است. در این داستان تأثیر ضمیر ناخودآگاه بر خودآگاه انسان بررسی می‌شود. این داستان در دو روز اتفاق می‌افتد و فضایی مالیخولیایی دارد. در ابتدای داستان، فریدولین، پزشکی 35 ساله، درمی‌یابد که همسرش تابستان سال قبل درباره‌ی افسر جوانی تخیلات جنسی داشته است. فریدولین شوکه می‌شود. داستان در ادامه دو روزِ پر از اتفاقات عجیب را تعریف می‎‌کند.

بازی سپیده‌دم داستانی درباره‌ی برد و باخت است. در این داستان قماربازی سعی می‌کند که بدهی دوستش را از طریق قمار به دست بیاورد تا او خودکشی نکند. بخت با او یار نیست و او مقدار کلانی پول می‌بازد که باید همان شب پس بدهد. جزئیات این داستان بسیار هوشمندانه بر سلامت روانی شخصیت اصلی تأثیر می‌گذارد و او را به فروپاشی روانی می‌رساند. روند داستان کاملا منطبق با تئوری‌های روانشناسی است و خواننده را به‌شدت درگیر می‌کند.