فقیرها و چند داستان دیگر

درباره کتاب:

فقیرها و چند داستان دیگر: فقیرها و چند داستان دیگر اثری است از «ژیگموند موریتس» که «محمد تفضلی» ترجمه آن را انجام داده است. فقیرها دارای 6 داستان با نام های، «هفت شاهی»، «فاجعه»، «آخور چوبی»، «یک بار سیرشدن»، « تحصیل مجانی در دبیرستان» و «فقیرها» است. تفضلی در مقدمه خود چنین آورده است: "ژیگموند مورتیس بزرگ ترین نویسنده مجارستان است که در نیمه اول قرن ما زندگی کرد. در سال 1879 در یک خانواده دهقان در یکی از دهات های کوچک مجارستان متولد شد، پدرش دهقان کوچکی بود که زمین مختصری داشت و با همت و غیرت زندگی می کرد. زیگموند نه تنها با محیط ده خود و با دنیای فقیر و محدود روستاییان اشنایی زیاد کرد بلکه چون زندگی پرماجرایی داشت، توانست با قشرهای مختلف اجتماهی به خوبی آشنا شود و در آثار فراوان خود قیافه های مختلف مردم را منعکس سازد، به همین جهت ژیگموند موریتس از نوع نویسندگانی شبیه «شکسپیر» در انگلستان، «بالزاک» در فرانسه و «گورکی» در شوروی می باشد که آثارشان جلوه گاه نمونه های مختلف مردم زمان خودشان شده است." فقیرها عنوان داستان پایانی این مجموعه است که بخشی از آن در ذیل این مطلب آمده است: " دو مرد فقیر در کنار بالایی مزرعه زمین را می کندند، هر دو، بیل به دست پهلو به پهلوی هم کار می کردند، پیرمرد پیوسته حرف می زد و جوان آنقدر بی حال بود که هر وقت پیر مرد با پرحرفی های بیهوده اش اسباب زحمت او می شد مثل اینکه دیگر نمی تواند کار کند دست از کار می کشید. کارگز جوان، مرد نیرومندی بود، موهای سیاهی داشت، لباس کهنه قهوه ای رنگی پوشیده بود، یک پوتین سربازی به پا و یک کلاه خیلی کهنه سربازی به سر داشت، از کلاه هایی که به جز بر سر سربازیهای خیلی خسته و بی رمق دیده نمی شود، سربازهایی که گاهی در کوجه ها به چشم می خورند که پس از ده، پانزده یا بیست ماه که در جبهه جنگ در خندق ها گذرانده اند خود را بی راده و ناتوان می کشانند.