تتوکار آشویتس
در آوریل 1942 لالی سوکولوف، یک جوان یهودی اهل اسلواکی ، به اردوگاه کار اجباری در آشویتس لهستان منتقل شد. وقتی نازیها متوجه شدند که او قادر است به چندین زبان صحبت کند، او را وادار کردند تا بهعنوان تتوکار اردوگاه مشغول به کار شود و تتوهای دائمی روی بدن همبندهای خود بزند. در طول بیش از دو سال زندگی در این اردوگاه، لالی از نزدیک شاهدبی رحمیهای بسیاری از جانب نازیها بود و در عین حال شهامت و عشق بیپایان همبندهای خود را میدید لالی با به خطر انداختن جان خود و با استفاده از موقعیت ممتازی که داشت شروع به جابهجا کردن جواهرات و پول یهودیهای کشته شده در ازای غذا برای زنده نگه داشتن همبندیهای خود کرد.
روزی در جولای 1942 لالی، زندانی شماره 32407، به زن جوان لرزانی برخورد که منتظر بود تا شماره 34902 روی دستش تتو شود. اسم زن گیتا بود و لالی با همان نگاه اول تصمیم گرفت تا هرطور شده در آن اردوگاه زنده بماند و با گیتا ازدواج کند.