سیاه برازنده ی توست
کتاب سیاه برازندهی توست رمانی عاشقانه از أحلام مستغانمی است که مریم اکبری آن را به فارسی ترجمه کرده است. این نویسندهی الجزایری نخستین نویسندهی زنِ عربینویس است که آثارش به زبان انگلیسی برگردانده شدهاند. او دختر رهبر انقلابی الجزایر به نام محمد الشریف مستغانمی و نخستین زنی بود که اوایل دههی 1960 و اواخر 1970 سرودههای عربیاش از رادیوی ملی پخش میشد. او نخستین داستان بلندش، ذاکره الجسد، را پس از مهاجرت به بیروت در سال 1993 به چاپ رساند که نشان ادبی نجیب محفوظ را از آن خود کرد. أحلام مستغانمی در این اثر و دیگر آثارش همواره اشارهای به تاریخ مبارزههای مردم الجزایر دارد که در فرم ادبی رمانتیک جامعهگرا بیان میشود. وی در خلال داستانهایش از مسائلی همچون استعمار، فلسطین، وطنپرستی و زنان یاد میکند.
داستان سیاه برازندهی توست بر محور شخصیت جوانی به نام هاله میچرخد که خوانندهای الجزایری است. پدر و برادر هاله به دست تروریستها به قتل رسیدهاند و او برای انتقام گرفتن از قاتلان خانوادهاش خوانندگی میکند. در الجزایر و چندین کشور دیگر کنسرت اجرا میکند و به اعتراض علیه تروریسم میپردازد. مرد ثروتمندی به نام طلال نخستینبار هاله را در برنامهای تلویزیونی میبیند و به او علاقهمند میگردد. در آن برنامه هاله برای نخستینبار دلیل سیاه پوشیدن همیشگیاش را توضیح میدهد. روزی طلال بهطرزی ناشناس نوشتهی کوتاهی را همراه با یک دسته گل برای این خواننده میفرستد. این نوشته سه کلمه بیشتر نبود: «سیاه برازندهی توست». داستان این عشق به این سادگیها پیش نمیرود و تقابل سادگی هاله و ثروتمندی غرورمندانهی طلال را به تصویر میکشد. هاله که زن شریف و بیآلایشی است، زرقوبرق و تجمل را برنمیتابد و در طی این رابطه به ماهیت تغییرپذیر عشق پی میبرد.