به هادس خوش آمدید

رودابه ناخواسته در میانه ی تحولات انقلاب و خشونت جنگ گرفتار می شود. خانواده ی او به دلیل پایگاه طبقاتی خاص انکار می شود. ارزش های جمعی، ارزش های خانوادگی او را واپس می زند. گذشته زیبا، حال ویرانگر و آینده تاریک است.

جنگ نامهربان و ویرانگر است. رودابه در زیر چرخ های تانک جنگ و تاریخ لِه می شود. این تقدیر ناگزیر نسلی است که در میانه ی تحولات اجتماعی و تاریخی به دنیا می آید و کمتر فرصت زندگی کردن می یابد.

فضای خانه با آمدورفت آدم ها عوض می شد. وقتی روح ننه بیگم در خانه پرسه می زد و رودابه او را حاضر و ناظر می دید، جو خانه آرام و آن طور که رودابه درک می کرد سرشار از گذشته می شد، طوری که رودابه همان پروپیمانی، همان سکون قدیمی، همان شکوه درونی و باستانی را دوباره حس می کرد. انگار همه ی این ها را ننه بیگم با خودش برده و دوباره آورده بود و از همه مهم تر تقدیر و همزمان با آن تسلیم چنان بال وپرش را بر خانه ی لطفعلی خان می گستراند که انگار همه در یک لازمانی بهشت وار می زیستند. رودابه در روزهایی که برای ننه بیگم قرآن می خواند و هنوز خانم پروین نیامده بود، در یک جنت پیشادنیایی سیر می کرد. با ورود خانم پروین دوباره پا به این جهان گذاشته بود و جهان با ماهیتی تازه بر او ظهور کرده بود. انگار در یک لحظه دنیای ننه بیگم ناپدید شده بود و دنیای خانم پروین جانشین آن شده بود. در این دنیا همه چیز سبک و خالی از وقار بود. هیچ چیز و هیچ کس ماهیت ثابت و قابل درکی نداشت، و اشیا و آدم ها متناسب با نقش شان عوض می شدند.