آینده تاریخ است
رژیم دورگه رژیمی اقتدارگرا در برههی تاریخی جدیدی است. ما تفاوت بین رژیمهای اقتدارگرا و رژیمهای تمامیتخواه را میدانیم: رژیم تمامیتخواه خواستار مشارکت است: اگر در راهپیماییهای رژیم شرکت نکنید و سرودهایش را نخوانید، شهروند وفاداری نیستید. از سوی دیگر، رژیم اقتدارگر سعی می کند اتباع خود را به خانهنشینی ترغیب کند. هرکسی که با انرژی بیش از حدی در راهپیمایی شرکت کند یا سرودها را بیش از حد بلند بخواند، صرف نظر از محتوای ایدئولوژیک سرودها و سمت و سوی راهپیمایی مشکوک است.
.
.
.
قدرت های غربی بر اساس این فرض که پوتین را میتوان برای تغییر رفتار کشورش تحت فشار قرار داد، تحریم ها را گام به گام اعمال می کردند تا از رساندن آسیب بیشتر به اقتصاد روسیه خودداری کنند. ولی برای روسیه ایی که باور داشت در جنگ با امریکاست، این افزایش تدریجی فشار به معنای تشدید جنگ بود. در پایان تابستان، پوتین نیز با وضع تحریمهایی واکنش نشان داد: روسیه واردات مواد خوراکی را از کشورهای غربی ممنوع کرد.رسانه های کرملین تخمین میزدند که این ممنوعیت بر 9 میلیارد دلار کالا اعمال میشود.پیام این ممنوعیت این بود که کشورهای خارجی متخاصم این مقدار پول از دست میدهند در حالیکه تولیدکنندگان روس مواد خوراکی سود میبرند.
آنچه واقعا رخ داد این بود که قیمت مواد خوراکی ظرف یکماه ده درصد گران شد و در همان حال طیف محصولات خوراکی که در فروشگاهها موجود بود به شدت کاهش یافت...
روسیه دوباره به جایی تبدیل شد که در آن مواد خوراکی بهترین هدیه بود.