شاهراه

سینا دادخواه اولین رمانش یوسف­ آباد خیابانِ سی و سوم را در نیمه ­ی دوم دهه­ ی هشتاد منتشر کرد، رمانی که با بازتاب­های فراوانی روبه ‏رو شد. رمانِ دومش زیباتر ادامه­ ی روند کار اول بود، و سومین رمانش شاهراه دغدغه­ های او را در سطح و ساختاری متفاوت­ تر به نمایش گذاشته است. شاهراه روایت پسر بودن است در تهرانِ سال­های اخیر. در بابِ پرسه زدن در شهر و درکِ رازها و خاطراتِ گذشته ‏ای نه­ چندان دور. رمان درباره­ ی پسری است جوان که مدام گذشته­ ی خود را به یاد می­آورد. گذشته ­ای که بخشی از آن با پدری خاص گره خورده و البته مکان‏هایی که او آن­ها را دوست داشته است. دادخواه در روایتی بی ­وقفه، پیش‏رونده و مملو از تکه ­های ریز و درشتِ داستانی، پازلی با قطعاتِ فراوان ساخته که باید تکمیل شود. خواننده­ ی شاهراه با رمانی قصه ­گو و شهری روبه ‏روست که تلاش می­کند از دلِ مکان­ها حافظه­ ی یک دورانِ مملو از تغییر را بازیابی کند؛ حافظه­ ی دو دهه­ ی گذشته شاید. و این میان پسر گره می­خورد در برخوردهایش با شهر، آزادی­ ای که در پرسه­ زنی­ های جسمی و ذهنی ­اش می­سازد تا به رهایی برسد. و سؤال این‏جاست که آیا رستگار خواهد شد؟ تازه ­ترین رمانِ دادخواه راوی جست‏ وجوی زمانی است «گم­شده». دعوت به تماشای رنگ­هایی که مدام در فضا دورتر می­شوند. عیشِ زیستن و خون داشتن...