سرمایه در قرن بیست و یکم (طرح نقد)
توزیع ثروت و درآمد یکی از موضوعات جنجالی روزگار ما در سطح جهانی است و کار جدید توماس پیکتی، اقتصاددانان فرانسوی، زلزله ای در مطالعات مربوط به این عرصه ایجاد کرده است.
این کتاب بر یک ادعای ساده موسوم به رابطه نابرابری استوار است: «نرخ بازگشت سرمایه از نرخ رشد اقتصادی بیشتر است، بنابراین، نابرابری همواره رشد میکند».
منظور پیکتی از سرمایه تقریبا همان ثروت است. پیکتی مدعی است، از آنجاییکه نرخ عایدی های ناشی از ثروت (شامل سود، سود سهام و اوراق قرضه، انواع اجاره از اجاره مستقلات تا ماشین آلات و بهره وام) همواره از نرخ رشد اقتصادی بیشتر است، درنتیجه، سهمی از درآمد ملی که به سرمایه تعلق می گیرد بیشتر از سهمی است که به نیروی کار تعلق می گیرد. بنابراین نابرابری به صورت سیستمی فزاینده است. پیکتی تلاش می کند براساس داده های تاریخی و نیز برخی روابط بسیار ساده ریاضی این ادعای خود را تقویت کند.
مفاهیم دیگری نیز در سرمایهء پیکتی مطرح شده است که مقدمه یا نتیجه یا توصیه سیاستی مبتنی بر این ادعای اساسی است.