حکایت حال

بخشی از کتاب:

با خواندن کتاب «همسایه ها» احمد محمود را شناختم. نثر محکم و روان، تبحر در آفرینش فضا و شخصیت های داستان، فارسی راحت و بی پیرایه و درستش، مرا جزو خواننده های همیشکی کتاب هایش کرد. با خواندن «مدار صفر درجه» مایل شدم تا درباره قصه های خودش، قصه های دیگران، و در کل درباره ادبیات و وضع مملکتمان با او گفتگو کنم.

درخواستم را به او گفتم و او رد کرد. گفت تا بحال با کسی گفتگو و مصاحبه نکرده و آمادگی ندارد. اصراری نکردم، چون لحن جواب - مثل نوشته هایش - آنچنان صریح و قانع بود که می دانستم اصرار فایده ای ندارد...