ایده های بزرگ در یک نگاه

تئوری بازی­ها:

معمولا به علم اقتصاد همچون علمی که شامل معادلات و نمودارهاست فکر می­کنیم اما این تعریف کاملی نیست و باید شیوه رفتار انسان­ها را نیز در نظر داشت. شیوه­هایی مه همیشه هم منطقی نیستند.این حوزه توسط دو آمریکایی، جان فون نویمان و اسکار مولکنستر در کتابشان نظریع­بازی­ها و رفتار اقتصادی 1944 شروه شد. در این کتاب آنان اقتصاد را با یک بازی مقایسه کردند که در آن بازیگران به دنبال حدس زدن حرکت طرف مقابل و پیش­دستی در مقابل آن هستند. تئوری بازی­ها از آن زمان در بسیاری از حوزه­ها از استراتژی نظامی گرفته تا سیاست و بیولوژی تکاملی مورداستفاده قرار گرفته حوزه­هایی که در آن­ها تصمیمات اتخاذ شده توسط شرکت ­کنندگان بر نتیجه­ی کار تاثیر دارد. تئوری بازی­ها ورای نظریه­ی احتمالات کلاسیک است. یکی از معروف­ترین سناریوها در نظریه بازی­ها معمای زندانی نامیده می­شود. در این معما دو نفر که با هم متهم به ارتکاب جرمی هستند به طور جداگانه بازجویی می­شوند. به هر دو نفر گزینه­های یکسانی داده می­شود: اعتراف کند و یا سکوت نماید. به آن­ها گفته می­شود که اگر یکی اعتراف کند و دیگری ساکت باقی بماند کسی که اعتراف کرده آزاد می­شود و دیگری به ده سال زندان محکوم می­گردد. اگر هر دو سکوت کنند هرکدام محکوم به یک یسال زندان می­شوند. اگر هر دو اعتراف کنند هرکدام پنج­سال محکومیت پیدا می­کند.از لحاظ ریاضی بهترین گزینه آن است که هر دو ساکت بمانند. اما تئوری بازی­ها بیان می­دارد که خود خواهی انسان به گونه­ای است که هردو اعتراف خواهند کرد. با این امید که آزاد شوند، به جای آن­که ساکت بمانند و این مخاطره را بپذیرند که تنها کسی باشند که ساکت مانده و با این­کار حدااکثر محکومیت را دریافت می­کند. بنابراین انتخاب بهینه انتخاب بدیهی نیست، هرچند اگر معما چند بار تکرار شود، شرکت­ کنندگان می­توانند همکاری کردن با یکدیگر را بیاموزند.