فلسفه هنر در عشق شناسی ملاصدرا
یکی از ویژگیهای برجسته حکمت متعالیه که مورد غفلت و بی توجهی واقع شده، رابطه ای است که ملاصدرا بین وجودشناسی فلسفی و زیباییشناسی آنتولوژیک از یک سو و زیبایی شناسی در صنایع لطیفه از دیگر سو برقرار ساخته است.
او از خلال مبانی عشقشناسی به چنین رابطه ای پی برد و آن را به طور دقیق مورد توجه قرار داده و تبیین کرد. همین رابطه، ملاصدرا را در فلسفه خویش، که به حکمت متعالیه موسوم و به مکتب فلسفی اصفهان مشهور است، به چشم اندازهای خاصی در زیبایی شناسی هنری رسانده است.
این چشم اندازها با پی ریزی مبانی خاصی در فلسفه هنر، باعث می شوند که ما از خلال نگاههای ملاصدرا، رابطه ای سیستماتیک بین وجودشناسی فلسفی و فلسفه هنر برقرار و تصویری روشن از چنین رابطه ای ارائه دهیم.
کتاب حاضر از 10 فصل تشکیل شده است. فلسفه اسلامی و راز پیوند عشق و هنر در ساحت ربوبی، فلسفه خلقت یا شأن هنری عشق الهی، ملاصدرا و تبیین آفرینش چون اثر هنری، هستیشناسی هنر به جای چیستیشناسی هنر، ویژگیهای نگاه ملاصدرا به هنر و زیبایی شناسی هنری، سه قاعده اصلی در رویکرد وجودی ملاصدرا به هنر و زیباییشناسی هنری، وجودشناسی لذت، بهجت و سرور، ملاصدرا و تعامل دو سویه بین عشق و هنر برخی موضوعاتی هستند که در این کتاب به آنها پرداخته شده است