غزالی و دعا

غزالی در سی و چند سالگی استاد پرافتخارترین دانشگاه زمان خود شد و شهرتی فراوان یافت. ظاهراً همه‌چیز بر وفق مراد بود: دانش، مقام، شهرت و ثروت. اما دیری نگذشت که دچار بحران درونی طاقت‌فرسایی شد و از «دانشگاه» فرار کرد و دوازده سال را به سفر درونی و بیرونی گذراند، و پس از سال‌ها تدریس و تألیف ده‌ها کتاب تأثیرگذار، در کنار مدرسه‌ای که در زادگاهش بنا کرد، به خاک سپرده شد. تأثیر او عظیم بود و حتی بر جریان فکری در غرب اثر گذاشت. برخی معتقدند که بحران شکاکیت او، حاکی از بحران تمدنی بود که از ارزش‌های معنوی و اخلاقی خود دور شده بود.

«غزالی و دعا» اثر استاد ممتاز دانشگاه توکیو، دکتر کوجیرو ناکامورا، پژوهشی تطبیقی است دربارۀ راه‌حل غزالی برای برون‌رفت از این بحران. پروفسور فریدریش هایلر، مؤلف کتاب درخشان «نیایش» و دکتر آن‌ماری شیمل نیز بر این کار نظارت داشته‌اند.

دکتر کوجیرو ناکامورا اولین استاد گروه مطالعات اسلامی در دانشگاه توکیو بوده است. بخشی از تخصص وی، کار روی اندیشه‌های غزالی است، و بعضی از آثار او را به انگلیسی و ژاپنی برگردانده است.