در برف پیری

در معرفی این کتاب آمده است:

این کتاب مجموعه‌ای است از مقاله‌های استاد دکتر «احمد مهدوی دامغانی» که از شناساندن مستغنی است و نوشته‌ها نیز از  لحاظ لفظ چندان زیبا و از نظر محتوا آنقدر غنی است که خود معرف خویشتن است.

هر اثر، عتیقه‌ای است که جوانان را به دیدار خود فرامی‌خواند تا تجربه‌های ارزشمند خود را بدانان رایگان ارزانی دارد، باشد که آزموده را دوباره نیازمایند و پیران را نوید و امید می‌بخشد که آینده را در آیینه و صافی ضمیر خویش به تماشا بنشینند و دل از مهر ایزدی برنگیرند؛ خواندنی است و ماندنی. دریافتنی و بازگفتنی...

در مقدمه این کتاب آمده است:

استاد دکتر مهدوی را همچون استاد اوستادان سخن، فردوسی دو غم مونس جان و شادی روان است: ایران و تشیّع و این دو سکان‌دار کشتی نجات او در دنیا و آخرتند.

از بارزترین جلوه‌های تشیّع، اعتقاد و اهتمام به مضامین بلندی است که در زیارت جامعه کبیره منقول از حضرت امام علی‌النّقی الهادی(ع) آمده است و استاد ضمن مقاله‌ای آکنده از اخلاص در این مجموعه از آن سخن گفته‌اند و اقرار آورده که هیچ جمعه‌ای نبوده است مگر آنکه با این زیارت نسبت به معصومان پاک ادای احترام و عرض سرسپردگی کرده است و از این توسّل و تمسّک، یافته است آنچه یافته.