داستان مسافر (قصه ها و نقاشی ها)

درباره کتاب:

این کتاب شامل 16 قصه است که با فرمی فانتزی نوشته شده است. در ابتدای مواجهه با این کتاب، مخاطب یاد کتاب‏ های شل‏ سیلور استاین و اگزوپری می‏ افتد. داستان مسافر به یک معنا فقط برای کودکان نوشته نشده است؛ بلکه برای آدم ‏بزرگ‏ هایی نوشته شده که کودکی خود را فراموش نکرده ‏اند. رضویان قبلا بخشی از این قصه ها را در برنامه "رادیو هفت" که به تهیه کنندگی منصور ضابطیان از شبکه آموزش پخش می شد، خوانده است. "داستان مسافر" با وقایع پشت صحنه یک فیلم آغاز و به تدریج وارد فضایی کودکانه می شود و با نقاشی های رضویان همراه است. امیر‏شهاب رضویان با فیلم "سفر زمان" که کاری است برای کودکان و نوجوانان، موفق به دریافت جایزه ویژه هیئت داوران یونیسف در جشنواره بین‏ المللی فیلم کودک و نوجوان شده بود. با خواندن و دیدن این کتاب و فیلم، مخاطب با دنیای بزرگِ کودکانه ‏اش بیشتر آشنا می‏ شود.

در پیش‏گفتار کتاب از زبان نویسنده آمده است که: " ایام خوبی بود، اوایل جوانی، دانشکده سینما و تئاتر، هم ‏دانشکده ‏ای ‏ها، رفاقت‏ ها، با هم بودن‏ ها... و به قول آقا مجید جوبچی در فیلم سوته ‏دلان: عاشقیت‏ ها. زمستان 71 رفته بودیم نجف‏‏‏ آباد که فیلم پایان‏ نامه یکی از دوستان را بسازیم، من برق‏ کش فیلم بودم و برق سه‏ فاز از سر تیرهای چراغ برق، کش می‏ رفتم، کابل می ‏کشیدم، نورافکن وصل می‏ کردم و کار فیلمبرداری که آغاز می ‏شد فرصت داشتم که بقیه را ببینم و خیال‏ پردازی کنم."

با یک نگاهی اجمالی به عنوان قصه ‏های "داستان مسافر"، مثل: قصه شازده کوچولو، جوناتان، سنجاق قفلی، درمی ‏یابیم که نویسنده خود مخاطب این فرم داستانی بوده است و به خوبی با آن‏ها آشناست.

در داستان موتیفی وجود دارد با این جمله: "میهن خویش را کنیم آباد"، اما خواننده با خواندن این جمله به هیچ عنوان لحن دستوری و امری دریافت نمی‏ کند، زیرا نویسنده مقدمات و فضای این جمله را از قبل فراهم کرده است و خود را با کودکان همراه کرده است.
در انتهای کتاب، امیرشهاب قصه قاصدک‏ ها را این‏طور شروع می‏ کند: "سبک‏ تر از قاصدک هیچ چیزی در دنیا نیست. قاصدک با یک نسیم آرام، با یک بازدم تنفس، حتی با یک مژه زدن به پرواز درمی ‏آید و مثل خیال آدم، به راحتی به هر کجا که بخواهد پرواز می ‏کند". مخاطب را از روی زمین بلند می‏ کند و پرواز می‏ کند.

اما نوعی نگرانی هم درباره داستان مسافر و کتاب‏ هایی از این دست وجود دارد؛ آسیبی که این کتاب می‏ تواند در بازار پذیرا باشد، نکته‏ ای است که می توان به آن اشاره کرد. کتاب "داستان مسافر" در قطع خشتی کوچک و نزدیک به کتاب‏ های جیبی منتشر شده است. احتمالا کتاب‏ هایی در این قطع با درون‏مایه‏ هایی کم‏ مایه را در پیشخوان کتاب‏ فروشی‏ ها دیده ‏اید. این کتاب‏ ها اغلب پرفروش‏ اند، چون محتوایی سبک و ساده‏ فهم دارند و اغلب هم در قطع جیبی منتشر می‏ شوند. کتاب امیرشهاب رضویان به لحاظ شکل در کنار این کتاب‏ ها قرار می گیرد اما به دور از انصاف است که محتوای آن را هم با کتاب‏ های مشابهش - به لحاظ شکل- هم‏سان دانست. به هر حال، این همنشینی می‏ تواند در نگاه اول برای داستان مسافر نوعی آسیب باشد.