ناپدیدشدگان

درباره کتاب:

این کتاب در سال ۶۸ با عنوان «زنان گمشدگان» توسط انتشارات کتاب سرا به چاپ رسید. «ناپدیدشدگان» چاپ دوم کتاب مذکور بود که در سال ۷۹ توسط انتشارات آفرینگان چاپ شد. این تغییر نام نیز به انتخاب مترجم انجام شده است.

آریل دورفمان از جمله نویسندگان آمریکای جنوبی و اهل آرژانتین است. او به تابعیت کشور شیلی درآمد اما پس از کودتای ۱۹۷۳ شیلی و سرنگونی سالوادور آلنده ناچار شد این کشور را ترک کند و سال هاست که در شهر واشنگتن دی‌سی و کشور هلند زندگی می کند. این نویسنده فعالیت خود را در حوزه نویسندگی از سال ۱۹۶۸ با انتشار کتاب «تخیل و خشونت در آمریکا» آغاز کرد. این کتاب مجموعه مقالاتی را درباره ادبیات آمریکای لاتین در قرن بیستم و همچنین نقش این ادبیات به عنوان ابزاری برای مقاومت در برابر استبداد و ارعاب، شامل می شد.

دورفمان خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر، سیاست و داستان را ترکیب می کند و معتقد است نوشتن ابزاری در خدمت نخبگان نیست تا به یاری اش، خود را از واقعیت های تاریخ، دور نگه دارند. بلکه نوشتن ابزاری برای انجام دادن تعهد نخبگان در قبال جامعه آن هاست.  

رمان «ناپدیدشدگان» در سال ۱۹۸۱ نوشته شد. این کتاب، درباره مردم یک روستاست که روزی کنار رودخانه ده شان، با جسدی روبرو می شوند که آب با خود آورده است. جسد قابل شناسایی نیست. به همین دلیل، پیرزنی که پدر، شوهر و دو فرزندش گم شده اند، ادعا می کند که جسد برای اوست. زنان دیگر ده نیز که هر کدامشان، آشنا و خویش گم شده ای دارند، ادعای مشابهی درباره جسد می کنند...

کتاب مذکور، تلاش گروهی از زنان روستایی یونانی را به تصویر می کشد که در دوران اشغال یونان توسط نیروهای آلمانی، به مقابله با سروان فاشیستی که اداره اور روستای آن ها _ لانگا _ را به عهده دارد، برمی خیزند.

این رمان که اثری بی زمان است، نماد هراس آور و خوفناک موقعیت سیاسی کشورهای آمریکای لاتین در زمان حکومت استبداد است.

در قسمتی از این رمان می‌خوانیم:

«منشی از جا برخاست و شروع به خواندن دادخواست مورد بحث کرد که به موجب آن، خانم کاترینا تئوگونافیس حق و وظیفه خود می‌داند که شوهر متوفی خود، بخشدار سابق، آقای آندره ی تئوگونافیس را که به علت های نامعلوم، اما تصادفی، درگذشته و در روز دوشنبه، هشتم ژوئن، جسد بی جانش را هنگامی که با زن های دیگر مشغول شستن لباس بوده یافته، به خاک بسپارد.

سپس منشی با لحنی یکنواخت و خسته کننده افزود که خانم تئوگونافیس این دادخواست را با اذعان به این واقعیت که ارتش جسد را در اختیار گرفته و در جایی نامعلوم به خاک سپرده تنظیم کرده است. به این دلایل، موجب خشنودی بسیار او خواهد بود که به او اجازه داده شود وظایف خود را به عنوان همسر و مادر فرزندان متوفی به انجام برساند و تشییع جنازه‌ای در خور او ترتیب دهد. او به همراه مدارک رسمی معتبر، یک گواهی غسل تعمید، یک گواهی ازدواج به وسیله کلیسا و گواهی غسل تعمید شش فرزند که متعلق به او و آقای آندره تئوگونافیس است تقدیم می دارد...»