داستان یک صعود، در سرزمین شیرها
امتیاز محصول:
(هنوز کسی امتیاز نداده است)
دسته بندی:
موسیقی و فیلم (CD-DVD)
ویژگیهای محصول:
کد کالا:
157610
بارکد:
1236547891236
پدید آورنده:
تولید کننده:
موضوع:
مستند تصویری پشت صحنه های دیده نشده تیم ملی فوتبال در چهار قسمت دیدنی در دو DVD
سال انتشار:
1394
طول:
18
عرض:
13.5
ارتفاع:
0.3
وزن:
50 گرم
قیمت محصول:
300,000 ریال
موجود نیست
درباره داستان یک صعود، در سرزمین شیرها:
درباره کالا:
در آستانه بازیهای جام جهانی مستند «داستان یک صعود» به تهیهکنندگی محمودرضا رضایی ساخته شده است. مستندی که در بخش اول آن، داستان صعود تیم ایران به جام جهانی را روایت کرد و در بخش دوم این مستند که هنوز ساخته نشده به اتفاقات حاشیهای میپردازد که در سفر تیم ایران به برزیل رخ داده است.
«داستان یک صعود» شامل همه لحظات تلخ و شیرینی میشود که تیم ملی ایران در مسیر رسیدن به جام جهانی سپری کرده است. تیم ملی فوتبال ایران درجام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در گروه ششم این رقابتها با تیمهای آرژانتین، نیجریه و بوسنی و هرزگوین هم گروه شد. ایران پس از هشت سال دوری به عنوان تیم اول گروه خوداز آسیا پا به این مسابقات گذاشت.
بازخوانی همه اتفاقات رخداده در این مسیر و مرور آن در یک مستند، هم حکم تجدید خاطره را دارد و هم زوایای دیگری از ماجرا را در معرض دید مردم قرار میدهد. کارگردان این اثر چند نفر دوربین به دست را با تیم ملی همراه کرده و همه جزئیات مسابقات و حاشیههای قبل و بعد از آن را به تصویر کشیده است. رد پای تصویربرداران این مستند را در همه جا میشود مشاهده کرد. آنها هنگام سفر به کشورهای مختلف روی صندلیهای هواپیما نشستهاند و بازیکنان ایران را رصد میکنند. هنگام برگزاری بازی، تصویربرداران بازی را از زوایایی به تصویر میکشند که مخاطب تصور میکند کنار زمین فوتبال ایستاده است. آنها با عکاسان و خبرنگاران مصاحبه میکنند و نشان میدهند هنگام برگزاری دیدارها، نمایندگان رسانهها چه قضاوتی راجع به تیم داشتهاند.
تصویربرداران روی سکوها هم حضور فعالی داشته و رفتار تماشاگران و لیدرها را زیر نظر دارند. در قسمتی که بازی ایران و کره جنوبی در تهران را شاهد بودیم دوربین چند دقیقهای روی تماشاگران متمرکز شده بود و بازتاب اتفاقات داخل زمین را در چهره آنها نشان میداد. خوشبختانه مخاطب تلویزیونی هیچ نمایی از داخل زمین را نمیدید و همین نکته هیجان نماهای ضبط شده از تماشاگران را بیشتر میکرد. مصاحبه با لیدرها (بوقچیهایی که تیم را تشویق میکنند) از بخشهای جذاب این مستند بود. بوقچیها شخصیت جالبی دارند و داستان زندگی هر کدامشان میتواند محور موضوعی یک مستند باشد. آنها همه عمرشان را صرف تشویق تیمهای فوتبال میکنند تا تیم نتیجه بگیرد ولی خودشان زندگی آرام و راحتی ندارند. یکی از لیدرها در مصاحبهاش به نکته جالبی اشاره کرد و گفت ما در حرفه خودمان تخصصهای جداگانهای داریم؛ یک نفرمان شیپور میزند، دیگری مسئول طبل زدن است و آن یکی شعار میدهد!
مصاحبه با سرآشپز تیم ملی فوتبال هم حاوی نکات قابل توجهی بود. او گفت که در غذای بازیکنان هر ادویهای را نمیشود ریخت و خوراک آنها در روزهای مختلف (بسته به این که بازی داشته باشند یا تمرین) فرق میکند. البته گروه تصویربرداری این فیلم بهترین سوژههایشان را بر روی سکوها و در میان تماشاگران پیدا میکردند. مردمی که از شهرستانها به تهران آمده بودند و کودکانی که صورتهایشان را به رنگ پرچم ایران درآورده بودند، سوژههای جذابی بودند که از دید کارگردان مستند پنهان نماندند.
نقطه قوت مستند «داستان یک صعود» سماجت بیش از حد تصویربرداران و حضور لحظه به لحظه آنها در کنار بازیکنان تیم ملی بود. آنها در لحظات پس از پایان بازی بلافاصله وارد رختکن میشدند و بازتاب حال و هوای بازیکنان را گزارش میدادند. در این لحظات بازیکنان شخصیتهای نقش اول فیلم بودند و داشتند نقش خودشان را بازی میکردند. از آنجا که تصاویر در لحظه وقوع اتفاق ضبط شده بود حس این شخصیتها واقعی بود و خبری از نقش بازی کردن نبود. به عنوان مثال پس از بازی ازبکستان و ایران و پیروزی ایران با گل دیرهنگامش در دقیقه 90 مشخص بود که خود بازیکنان هم انتظار چنین برد شیرینی را نداشتند.
منبع توضیحات: وب سایت جامجم آنلاین
«داستان یک صعود» شامل همه لحظات تلخ و شیرینی میشود که تیم ملی ایران در مسیر رسیدن به جام جهانی سپری کرده است. تیم ملی فوتبال ایران درجام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در گروه ششم این رقابتها با تیمهای آرژانتین، نیجریه و بوسنی و هرزگوین هم گروه شد. ایران پس از هشت سال دوری به عنوان تیم اول گروه خوداز آسیا پا به این مسابقات گذاشت.
بازخوانی همه اتفاقات رخداده در این مسیر و مرور آن در یک مستند، هم حکم تجدید خاطره را دارد و هم زوایای دیگری از ماجرا را در معرض دید مردم قرار میدهد. کارگردان این اثر چند نفر دوربین به دست را با تیم ملی همراه کرده و همه جزئیات مسابقات و حاشیههای قبل و بعد از آن را به تصویر کشیده است. رد پای تصویربرداران این مستند را در همه جا میشود مشاهده کرد. آنها هنگام سفر به کشورهای مختلف روی صندلیهای هواپیما نشستهاند و بازیکنان ایران را رصد میکنند. هنگام برگزاری بازی، تصویربرداران بازی را از زوایایی به تصویر میکشند که مخاطب تصور میکند کنار زمین فوتبال ایستاده است. آنها با عکاسان و خبرنگاران مصاحبه میکنند و نشان میدهند هنگام برگزاری دیدارها، نمایندگان رسانهها چه قضاوتی راجع به تیم داشتهاند.
تصویربرداران روی سکوها هم حضور فعالی داشته و رفتار تماشاگران و لیدرها را زیر نظر دارند. در قسمتی که بازی ایران و کره جنوبی در تهران را شاهد بودیم دوربین چند دقیقهای روی تماشاگران متمرکز شده بود و بازتاب اتفاقات داخل زمین را در چهره آنها نشان میداد. خوشبختانه مخاطب تلویزیونی هیچ نمایی از داخل زمین را نمیدید و همین نکته هیجان نماهای ضبط شده از تماشاگران را بیشتر میکرد. مصاحبه با لیدرها (بوقچیهایی که تیم را تشویق میکنند) از بخشهای جذاب این مستند بود. بوقچیها شخصیت جالبی دارند و داستان زندگی هر کدامشان میتواند محور موضوعی یک مستند باشد. آنها همه عمرشان را صرف تشویق تیمهای فوتبال میکنند تا تیم نتیجه بگیرد ولی خودشان زندگی آرام و راحتی ندارند. یکی از لیدرها در مصاحبهاش به نکته جالبی اشاره کرد و گفت ما در حرفه خودمان تخصصهای جداگانهای داریم؛ یک نفرمان شیپور میزند، دیگری مسئول طبل زدن است و آن یکی شعار میدهد!
مصاحبه با سرآشپز تیم ملی فوتبال هم حاوی نکات قابل توجهی بود. او گفت که در غذای بازیکنان هر ادویهای را نمیشود ریخت و خوراک آنها در روزهای مختلف (بسته به این که بازی داشته باشند یا تمرین) فرق میکند. البته گروه تصویربرداری این فیلم بهترین سوژههایشان را بر روی سکوها و در میان تماشاگران پیدا میکردند. مردمی که از شهرستانها به تهران آمده بودند و کودکانی که صورتهایشان را به رنگ پرچم ایران درآورده بودند، سوژههای جذابی بودند که از دید کارگردان مستند پنهان نماندند.
نقطه قوت مستند «داستان یک صعود» سماجت بیش از حد تصویربرداران و حضور لحظه به لحظه آنها در کنار بازیکنان تیم ملی بود. آنها در لحظات پس از پایان بازی بلافاصله وارد رختکن میشدند و بازتاب حال و هوای بازیکنان را گزارش میدادند. در این لحظات بازیکنان شخصیتهای نقش اول فیلم بودند و داشتند نقش خودشان را بازی میکردند. از آنجا که تصاویر در لحظه وقوع اتفاق ضبط شده بود حس این شخصیتها واقعی بود و خبری از نقش بازی کردن نبود. به عنوان مثال پس از بازی ازبکستان و ایران و پیروزی ایران با گل دیرهنگامش در دقیقه 90 مشخص بود که خود بازیکنان هم انتظار چنین برد شیرینی را نداشتند.
منبع توضیحات: وب سایت جامجم آنلاین