عاشق ژاپنى

درباره کتاب:

کاندیداى بهترین کتاب سال ٢٠١٦ عشق ما اجتناب ناپذیر بود آلما. من همیشه این را می دانستم، هرچند سال ها با این حقیقت جنگیدم و سعی کردم تو را از ذهنم پاک کنم، و می دانستم که نمی توانم این کار را از صمیم قلب انجام بدهم. وقتی تو مرا بی دلیل ترک کردی، واقعاً آن وضعیت را درک نکردم. احساس کردم فریب خورده ام، اما در طول اولین سفرم به ژاپن فرصتی به من دست داد که آرام شوم و کم کم پذیرفتم که تو را در این دنیا از دست داده ام. دیگر دست از فکر و خیال و حدس زدن این که چه بین مارخ داده برداشتم. هیچ امیدی نداشتم که دوباره با هم باشیم. حالا، بعد از چهارده سال جدایی که روز به روزش را به تو فکر کردم، درک کردم که ما هیچ وقت نمی توانستیم زن و شوهر بشویم، هرچند که آن احساسات نزدیک مان را هم نمی توانیم دور بیندازیم. من از تو دعوت می کنم که عشق مان را در یک حباب زنده نگه داریم و از خارهای زندگی حفظش کنیم و آن را برای آخر عمرمان و حتیو برای بعد از مرگ مان دست نخورده نگه داریم. ما می توانیم عشق مان را برای همیشه زنده نگه داریم.