اسکار و بانوی صورتی پوش

درباره کتاب:

استقبال گسترده از آثار اریک امانوئل اشمیت در چهارگوشه ی جهان (به عنوان یکی از محبوب ترین نویسندگان جهان در سال های اخیر) نشان از این واقعیت دارد که انسان مدرن چندان هم با معنویت بیگانه نیست. چنانکه اگر نویسنده ای در آثار خود سخن از مذهب و معنویت به میان آورد، با اقبال بسیار خوبی هم روبه رو خواهد شد. داستان «اسکار و بانوی صورتی پوش» یکی از آثار این نویسنده است که چنین مایه هایی در آن بسیار بارز و برجسته جلوه می کند.

این کتاب که در سال ۲۰۰۲ برنده ی جایزه ای در فرانسه نیز شده، شرح راز و نیازهای پسربچه ا ی بیمار با خداست. اریک امانوئل اشمیت چنین مضمونی را بستری برای پرداختن به موضوعات فلسفی و عرفانی قرار داده و در عین حال به جایگاه ویژه ی کودک در محیط خانواده نیز اشاره می کند. 

ایده ی مرکزی داستان بسیار تلخ و تأثیرگذار است، اما نوع پرورش داستان و حس اعتقاد و امیدواری به خداوند، تااندازه ای از این تلخی کاسته است. «اسکار» کودکی ست که سرطان خون دارد، دکترها از او قطع امید کرده اند و از دید خود او در بخشی از کتاب، به گونه ای به او نگاه می کنند که گویی مرتکب گناهی شده است! اسکار به توصیه پیرزنی مهربان با عنوان مادام رز تصمیم می گیرد برای خدا نامه بنویسد و روزی یک چیز از او بخواهد. مادام رز با این تمهید می کوشد واپسین روزهای زندگی اسکار با آرامش بیشتری سپری شود.

روایت داستان از زاویه ی دیدِ یک کودک، زبانی ویژه و خاص را می طلبد که در صورت از کار درنیامدن، می تواند کلیت اثر  را زیر سؤال ببرد. همین نکته موجب شده است که این داستان نیازمند ترجمه ای حساب شده و یکدست باشد. اثر حاضر در مجموعه داستان گل های معرفت توسط سروش حبیبی نیز ترجمه شده، اما در قالب کتابی مستقل، با عنوان اسکار و بانوی صورتی پوش به همت نشر دات وارد بازار نشر شده است. 

* معرفی کتاب از الف کتاب